Η απόφαση του κ. Draghi να δηλώσει ότι θα κρατήσει τα επιτόκια του ευρώ χαμηλά –και γιατί όχι να τα μειώσει ακόμα περισσότερο– δεν ξάφνιασε τους αναλυτές αλλά… ανακούφισε όπως φάνηκε τις αγορές.
Γιατί; Γιατί έδειξε ότι η ΕΚΤ δεν… τρελάθηκε να ακολουθήσει την FED στην προετοιμασία απόσυρσης των έκτακτων μέτρων παροχής ρευστότητας.
Δεν είναι όμως το μήνυμα του κ. Draghi αυτό μόνο. Τα επιχειρήματα που χρησιμοποίησε για να εξηγήσει την απόφαση της ΕΚΤ συγκλίνουν σε ένα και μοναδικό συμπέρασμα, ότι η οικονομία στην Ευρωζώνη πέραν των όσων περί του αντιθέτου λέγονται και γράφονται βρίσκεται στην ίδια «δύσκολη» πορεία χωρίς καμία βελτίωση τον ορίζοντα.
Με άλλα λόγια η οικονομία της Ευρωζώνης συνεχίζει να έχει ανάγκη τα πολύ χαμηλά επιτόκια και ο ορατός ορίζοντας πιέζεται τόσο από την υπερχρέωση και την ύφεση που δεν θα επιτρέψει κανένα φως ανάκαμψης που να μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο τον πληθωρισμό…
Το χειρότερο όμως δεν είναι αυτό. Εκείνο το οποίο ο κ. Draghi δεν ανέφερε αλλά βρίσκεται πίσω από την τόσο επιφυλακτική στάση της ΕΚΤ είναι ο συνδυασμός των «νέων» από τις ΗΠΑ και την Κίνα, τους δύο βασικούς εμπορικούς εταίρους της Ευρωζώνης.
Οι ΗΠΑ έχουν δια στόματος Bernanke ανακοινώσει ότι η FED κάποια στιγμή θα κλείσει τις κάνουλες. Και όλοι –οι παλιοί τουλάχιστον– θυμούνται τι έγινε όταν η FED το 1981 ανέβασε απότομα τα επιτόκια…
Η Κίνα επιχειρεί μια χωρίς προηγούμενο ελεγχόμενη (;) επιβράδυνση της οικονομίας της με άγνωστες προς το παρόν συνέπειες για την ίδια αλλά και τις διεθνείς αγορές.
Τα δύο αυτά γεγονότα απειλούν να κλείσουν τον κύκλο που άνοιξε το 2009 με την απόφαση του G-20 να «βρέξει» χρήμα στις τράπεζες προκειμένου να αποφύγει την διεθνή κατάρρευση μετά την Lehman Brothers. Και να ανοίξουν ένα νέο για τον οποίο κανείς δεν γνωρίζει που μπορεί να οδηγήσει…
Τα όσα μεσολάβησαν, δηλαδή οι πολιτικές που εφάρμοσαν σε Ευρώπη και ΗΠΑ παρά την συμβολή της Κίνας δεν κατάφεραν να βγάλουν την διεθνή οικονομία από το πηγάδι του 2008.
Και τώρα ο καθένας πια αρχίζει να κοιτάζει τον εαυτό του. Η FED στην ουσία λέει ότι θα σταματήσει να χρηματοδοτεί την επιβίωση των ευρωπαϊκών τραπεζών και η Κίνα επιχειρεί να αποθερμάνει την οικονομία της και το τρομακτικό χρέος που έχει δημιουργηθεί από την εσωτερική χρηματοδότηση της ανάπτυξής της μετά το 2009 – 2010. Και η Ευρώπη;
Η Ευρώπη έχει παγώσει και περιμένει τις γερμανικές εκλογές για να πάρει αποφάσεις. Γιατί ποιός λέει ότι μετά τον Σεπτέμβρη θα ξέρει τι να αποφασίσει;
capital
Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.