Τα όρια της υποτέλειας

Διαλύουν, ξεπουλούν, απολύουν ακαριαία! Είναι η κυβέρνηση των δύο, η κυβέρνηση Σαμαρά Βενιζέλου, η κυβέρνησης ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, η κυβέρνηση που σχηματίστηκε από τα κόμματα που εξασφάλισαν τις ψήφους τους στις εκλογές εξαπατώντας χοντρά τον κόσμο υποσχόμενα επαναδιαπραγμάτευση του μνημονίου», και «κανένα άλλο μέτρο».

Είναι αυτοί που κυβερνούν ξεχνώντας πως είναι υπόλογοι, όχι απέναντι στο Σόιμπλε και την τακογλυφική παρέα των δανειστών, αλλά απέναντι στον λαό.

Το όποιο επικοινωνιακό παιχνιδάκι στηθεί για τη δόση που εξασφάλισαν τα τζιμάνια της νεοφιλελεύεθερης Νέας Ελλάδας της ΠΑΣΟΚΟΝΕΟΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ είναι φανερό ότι δεν μπορεί να δημιουργήσει πια καμία εντύπωση. Είναι πολλοί αυτοί που συνειδητοποιούν πόσο κοστίζει η νέα δόση του νέου δανείου που θα δωθεί πιθανότατα σε δόσεις για να ξεπληρωθούν άλλες δόσεις κάποιων παλιότερων δανικών.

Το κόστος των δόσεων λοιπόν, είναι απτό και στάζει αίμα:
· Διαθεσιμότητα 25.000 εργαζομένων
· Απολύσεις 12.000 εργαζομένων
· Πλειστηριασμοί και κατασχέσεις πρώτων κατοικιών
· Ξεπούλημα δημόσιων επιχειρήσεων, λιμανιών, αεροδρομίων, φιλέτων του δημοσίου
· Υποθήκευση μελλοντικών εσόδων

Κι όλα αυτά στο όνομα της προόδου, της ανάπτυξης και της μεταρρύθμισης.
Αν σε όλα τα …μεταρρυθμιστικά προστεθούν οι φοροεπιδρομές, τα χαράτσια, οι έκτακτες (αλλά μονιμοποιημένες) εισφορές, εμφανίζεται το έργο και επίτευγμα των στενών συνεργατών Σαμαρά και Βενιζέλου: μια εξαθλιωμένη κοινωνία σε μια λεηλατημένη χώρα.

Αυτή η κοινωνική εξαθλίωση πολλαπλασιάζεται από την απογειωμένη ανεργία (ευρωπαϊκό ρεκόρ) από την ανεργία των νέων (ρεκόρ παγκόσμιου επιπέδου) από την επιμονή των τιμών να παραμένουν από τις υψηλότερες στην Ευρώπη, από τη διάλυση του Συστήματος Υγείας (όποιος δεν έχει καβατζωμένα χρήματα , απλώς πεθαίνει), από τη διάλυση της παιδείας (μετά τα πανεπιστήμια διαλύονται συστηματικά και τα σχολεία μέσης εκπαίδευσης, ακόμη και τα νηπιαγωγεία.

Αυτή είναι η πετυχημένη ελληνική ιστορία για την οποία μιλάει ο πρωθυπουργός Σαμαράς. Και έχει δίκιο, μόνο που περιγράφει την απόλυτη επιτυχία των τοκογλύφων δανειστών οι οποίοι ανακυκλώνουν τα δανεικά τους, βλέποντας τα πανοτόκια τους να πολλαπλασιάζονται σε τέτοια ύψη ανάλογα με το βάθος του Καιάδα ο οποίος έχει ανοίξει και περιμένει ολοένα και μεγαλύτερο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας.

ΥΓ: Ξεχνούν ίσως οι δανειστές και σίγουρα δεν λαμβάνουν υπόψη οι υπερόπτες εγχώριοι υποτελείς τους, ότι οι κυβερνήσεις μιας χώρας είναι απαραίτητο να εξασφαλίζουν ένα ελάχιστο συναίνεσης. Ή με πιο απλά λόγια, έχει και η υποτέλεια τα όριά της…