Όσοι για χρόνια παρουσιάζονταν ως παράγοντες και ειδικοί, σήμερα με σκυμμένα κεφάλια και με φάκελους υπό μάλης, προσπαθούν να σώσουν το τομάρι τους. Όσο καιρό χρυσοπληρώνονταν και απολάμβαναν πριγκιπικά προνόμια, δεν έδιναν σημασία στις… λεπτομέρειες.
Σήμερα, έγιναν λεπτολόγοι και παρουσιάζοντας πλειάδα εγγράφων, επιχειρούν να φορτώσουν σε άλλους τις ευθύνες και να αποδώσουν τα εγκλήματα σε «λάθος εκτιμήσεις».
Αυτό άλλωστε (το «λάθος εκτιμήσεις») δεν καταδικάζεται από δικαστήριο, αν και είναι καθαρό, ξεκάθαρο και στοχευμένο το έγκλημα, που έγινε σε βάρος της χώρας.
Σήμερα που φτάσαμε στον πάτο θα ακούσουμε πολλά. Οι αποκαλύψεις θα πέφτουν βροχή στις επιτροπές διερεύνησης. Από τα αλληλοκαρφώματα θα επιβεβαιωθούν τα προφανέστατα: Ποιοι έκαναν τις λαμογιές και τις κλεψιές, οι οποίοι θα καταδικαστούν ούτως ή άλλως στη συνείδηση των πολιτών. Εάν υπήρχε και μια πιο δραστική Πολιτεία δεν θα κολλούσε στα νομικίστικα και θα απέδιδε δικαιοσύνη.
Στα προφανή, στα πρόδηλα, όταν υπάρχει βούληση δεν χρειάζεται να δέσει και να ξαναδέσει η υπόθεση, αλλά προχωρά η Πολιτεία αποφασιστικά.
Η κοινωνία δεν έχει ακόμη εξαντλήσει τα όρια αντοχής της καθώς είναι γνωστή η απίστευτα μεγάλη ανοχή που επιδεικνύει σε όλα εκείνα τα στρεβλά φαινόμενα. Γι’ αυτό και πρόσφερε -φευ- στις μετριότητες και στα λαμόγια την εν λευκώ διαχείριση της ζωής τους, τους μέλλοντός τους. Η απουσία κοινωνικών αντιδράσεων προσφέρει άνεση κινήσεων τόσο στους τροϊκανούς όσο και στους διαχειριστές (Υπουργείο Οικονομικών και Κεντρική Τράπεζα).
Η λεγόμενη μείζονα αντιπολίτευση έχει λερωμένη τη φωλιά της και το μόνο που μπορεί να αρθρώσει είναι μερικά μουρμουρητά. Καθώς όσο η μνήμη δεν είναι ανάπηρη και κοντόφθαλμη, οι πολίτες θυμούνται και ποιοι προσκάλεσαν την Τρόικα και εκχώρησαν κυριαρχία και ποιοι έχουν εντάξει τη χώρα στο Μνημόνιο Στήριξης.
Το ζητούμενο είναι πόσο θα διαρκέσει αυτή η κοινωνική νηνεμία. Πόσο οι αποκαλύψεις, οι καταθέσεις θα αντιμετωπίζονται ως κινηματογραφικό σενάριο, που δεν αφορούν τη χώρα μας, αλλά κάποιους άλλους.
Μετά το καλοκαίρι, όταν θα τελειώσει το τουριστικό κύμα, θα τελειώσουν και οι άδειες και αρχίσει το νέο τσουνάμι των αναθεωρημένων προσεγγίσεων της Τρόικας, τότε ενδεχομένως να τελειώσει και η κοινωνική αφασία. Ίσως.
Σημείωση: Εν αναμονή των λεπτομερειών -τη Δευτέρα από την υπουργό Εργασίας- η προεδρική εξαγγελία, για δημιουργία ενός κοινωνικού δικτύου για τους πολίτες, φαίνεται εκ πρώτης όψεως και ως προς την αρχή ως αναγκαία. Θα κριθεί, ασφαλώς, στην εφαρμογή και στην κοινωνική απόδοση.
Του Κώστα Βενιζέλου Δημοσιεύθηκε στο ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟ
mignatiou
Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.