Δραματικά έχει βαρύνει το οικονομικό και κοινωνικό κλίμα στη χώρα μας τον τελευταίο έναν-ενάμιση μήνα. Και δεν είναι από τον καύσωνα, ούτε από την υγρασία.
Το κλίμα έχει βαρύνει και η κοινωνία βρίσκεται ένα βήμα πριν την έκρηξη. Τη σπίθα περιμένει. Ένα τυχαίο γεγονός. Ένα τσαφ!
Δεν υπάρχει άνθρωπος που δε διαμαρτύρεται, ομάδα εργαζομένων που να μη θεωρεί την κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου εχθρική απέναντι στα συμφέροντά της.
Όποιον και να ρωτήσεις θα σου μιλήσει για την κατάρρευση της αγοράς, για τον περιορισμό του κύκλου εργασιών, για την πτώση του τζίρου, για την έλλειψη ρευστότητας, για το στραγγαλισμό από τις τράπεζες.
Να φάει τα λεφτά ακόμη και των… τραπεζών (!) προσπαθεί η κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου. Να τους φάει δηλαδή τα επιπλέον χρήματα που μάζεψαν με την ανακεφαλαιοποίηση. Οι τραπεζίτες αρνούνται να τα δώσουν, γιατί τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια έχουν εκτιναχθεί και είναι βέβαιο ότι θα χρειαστεί νέα ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ στο Έθνος. Γράφει για την κοινωνική εξαθλίωση που καλπάζει με απίστευτους ρυθμούς.
Κοινωνικό πογκρόμ κάνουν ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος. Απολύουν χιλιάδες εκπαιδευτικούς, χιλιάδες εργαζόμενους στα νοσοκομεία, χιλιάδες εργαζόμενους στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, χιλιάδες δημοτικούς αστυνομικούς και πάει λέγοντας. Σε εργασιακό νεκροταφείο έχουν μετατρέψει τη χώρα. Κατά εκατοντάδες χιλιάδες οι Ελληνες πετιούνται στη χωματερή των ανέργων από την κυβερνητική πολιτική που ασκείται κατ’ εντολήν των Γερμανών και της ΕΕ.
Ο πρωθυπουργός νομίζει ότι αφού δεν ξεσηκώθηκε ο κόσμος μέχρι τώρα, αποκλείεται να ξεσηκωθεί και στο μέλλον. Πολύ σύντομα θα διαπιστώσει ότι αυτός ο συλλογισμός του είναι εντελώς λανθασμένος.Η οργή ξεχειλίζει.
«Γιατί δεν ξεσηκώνεται ο κόσμος;» ρωτούσαν μέχρι τώρα όλοι, βγάζοντας τον εαυτό τους απέξω. «Είμαστε τόσο ηλίθιοι και δεν ξεσηκωνόμαστε;» είναι η φράση που ακούμε τους τελευταίους δύο μήνες. Η επάνοδος του πρώτου πληθυντικού δεν προοιωνίζεται τίποτα καλό για την κυβέρνηση ΝΔ – ΠΑΣΟΚ. Είναι το τελευταίο στάδιο πριν από την κυοφορούμενη νέα κοινωνική έκρηξη.
Κανείς δεν το πιστεύει πια αλλά όλοι το ελπίζουν. Ξέρεις δεν ξέρει τη λύση αλλά όλοι τα βάζουν με τη συνταγή.
Σε μία εποχή που τα μπάνια του λαού, είναι παλιό ξεχασμένο όνειρο, η κοινωνική έκρηξη δε φαίνεται να συνάδει με την εποχή. Όχι λόγω του καύσωνα, αλλά λόγω της κούρασης. Κανείς δεν ξεκινάει αγώνα τον Αύγουστο. Όλοι τον αφήνουν για το Σεπτέμβιο.
Μην είναι όμως πολύ αργά.
Danioliptes.gr