Λυσσάξανε όλοι. Ο Σεπτέμβριος θα είναι έτσι, ο Σεπτέμβριος θα είναι αλλιώς, μετά τις γερμανικές εκλογές θα πέσει ο ουρανός στο κεφάλι μας, ο Σεπτέμβριος θα έχει φόρους, χαράτσια, λογαριασμούς.
Γιατί ρε , οι άλλοι μήνες δηλαδή τι είχαν; Έρεε το χρήμα απ’ τα μπατζάκια μας και δεν το θυμάμαι; Τρώγαμε με χρυσά κουτάλια και το Σεπτέμβριο θα μας τα πάρουν; Δεν μας έχουν πάρει και τα σώβρακα τρία χρόνια τώρα, το Σεπτέμβριο του ’13 θα περιμένουν να το κάνουν;
Τι θα κάνουν, δηλαδή, θα ψηφίσουν κι άλλα μέτρα; Ε, και; Γιατί, μήπως τα προηγούμενα που ψήφισαν απέδωσαν;
Όλο και λιγότερα φράγκα πέφτουν στα ταμεία, γιατί “ουκ αν λάβεις παρά του μη έχοντος”. Το γκλιν -γκλον που κάνει το χρήμα όταν συναντάει το άλλο χρήμα, το ξαπλωτό στο θησαυροφυλάκιο, γίνεται όλο και πιο αδύναμο και λιγότερο συχνό.
Δεν το ακούν, τρελαίνονται, και πάνω στην τρέλα τους παίρνουν μέτρα. Ε, και; Άντε και τα πήραν, άντε και τα ψήφισαν, αποτέλεσμα θα έχουν;
Όχι, κανένα αποτέλεσμα δεν θα έχουν, εκτός από καμιά εικοσαριά χιλιάδες δυστυχισμένες οικογένειες ακόμη – άλλο τίποτα.
Εκεί όμως σε θέλω, εκεί θέλω να δω τη μαγκιά σου. Αντί να κλαψουρίζεις σαν γατάκι, όπως έκανες μέχρι τώρα, ρίξ’ τους τον ουρανό στο κεφάλι, μην τους αφήσεις να σε απειλούν με τον ίδιο ουρανό.
Εκεί σε θέλω κάβουρα, να πορπατείς στα κάρβουνα! Άμα έχεις τα άντερα, φυσικά, αλλιώς κάτσε εκεί που είσαι πασαλειμμένος με λάδι καρύδα και μη σκοτίζεσαι, μια μέρα σίγουρα θα συναντηθείτε εσύ κι ο ουρανός που τόσο φοβάσαι πως θα πέσει στο κεφάλι σου…
ramnousia
Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.