Δέσμη επτά προτάσεων για την οικονομία προτείνει ο ΣΕΒ σε υπόμνημα προς τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης Ευ. Βενιζέλο, ενόψει της συνάντησής του με τους παραγωγικούς φορείς στη Θεσσαλονίκη στο πλαίσιο της ΔΕΘ. Προτείνει στην ουσία να μην πηγαίνει για τους τόκους στους τραπεζίτες, αλλά σε «ενέσεις διευκόλυνσης» στους κλάδους της βιομηχανίας.
Ο ΣΕΒ προτείνει μεταξύ άλλων«ενέσεις ανταγωνιστικότητας»με μειώσεις φόρων που θα έχουν συγκεκριμένο χρονικό ορίζοντα, επισημαίνει την ανάγκη διπλασιασμού ή τριπλασιασμού των εξαγωγών στα επόμενα 5 – 8 έτη, ενώ υποστηρίζει ότι οι πρόσφατες αλλαγές στους κώδικες φορολογίας η φορολογική νομοθεσία αποδείχθηκαν ανεπαρκείς και απαιτείται ριζική μεταρρύθμιση του συστήματος.
Στις αρχές των μνημονίων ζητούσαν “ενισχύσεις” οι ενώσεις των εκδοτών και οι ιδιοκτήτες καναλιών.
Ο πρόεδρος του ΣΕΒ, Δ. Δασκαλόπουλος, τονίζει εξάλλου, την ανάγκη διαμόρφωσης ενός «συγκροτημένου εθνικού σχεδίου ανάταξης και ανάπτυξης της οικονομίας», διαφορετικά, όπως υποστηρίζει, περιοριζόμαστε στη λήψη περιστασιακών μέτρων και στην προβολή αποσπασματικών αιτημάτων χωρίς αναπτυξιακό αποτέλεσμα.
Οι προτάσεις του ΣΕΒ περιλαμβάνουν συγκεκριμένα τα εξής:
1. Χρηματοδότηση των επιχειρήσεων:Δημιουργία προϋποθέσεων για επιστροφή των καταθέσεων στο τραπεζικό σύστημα, διατήρηση των υψηλών ρυθμών απορρόφησης των κοινοτικών κονδυλίων, αξιοποίηση των νέων χρηματοδοτικών εργαλείων (Jeremie, αναπτυξιακό ταμείο, ενεργοποίηση της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων και της EBRD) και κυρίως αποπληρωμή των οφειλομένων από το δημόσιο προς τις επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα (τάξεως 8 δισ. ευρώ από προμήθειες του δημοσίου, επιστροφές φόρων κλπ).
2. Φορολογία:Απαιτείται μεταρρύθμιση, γιατί ο μηχανισμός της εφορίας δείχνει σημάδια ουσιώδους ανεπάρκειας και κόπωσης, όπως δείχνουν οι συνεχείς παρατάσεις σε όλες σχεδόν τις προθεσμίες -τη στιγμή που η είσπραξη εσόδων είναι η πρώτη προτεραιότητα του κράτους. Παλαιότερα σχέδια του 2011 και 2012 έχουν ξεπεραστεί από τα πράγματα, και δεν ισχύουν πλέον, οι πρόσφατες προσπάθειες που έγιναν αποδεικνύονται ανεπαρκείς καθώς διέπονται από την ίδια νοοτροπία, αρχές και διαδικασίες με το παρελθόν και οι πρόσφατα ψηφισθέντες δύο Κώδικες (ΚΦΕ, ΚΦΔ) χρειάζονται σημαντικές βελτιώσεις και συμπληρώσεις. Χρειάζεται ένα πακέτο ρυθμίσεων αναπτυξιακού προσανατολισμού, με συγκεκριμένο χρονικό ορίζοντα, πχ πέντε ετών που να περιλαμβάνει ενδεικτικά μείωση των φόρων στις επενδύσεις (ΦΣΚ, Χαρτόσημο, ΦΜΑ κλπ), αναγνώριση έκπτωσης στους φόρους δανείων, συμψηφισμό ζημιών που δημιουργήθηκαν μέσα στη κρίση, επαναφορά απλού καθεστώτος για μετασχηματισμούς επιχειρήσεων και για πώλησή τους ώστε να ευνοούνται οι ενέργειες διάσωσης, επαναφορά και επέκταση του φορολογικού πιστοποιητικού, απλοποίηση διοικητικών βαρών όπως στις ενδοομιλικές συναλλαγές, και άλλα.
3. Ενέργεια:Το κόστος ενέργειας στις ενεργοβόρες βιομηχανίες τις καθιστά μη ανταγωνιστικές. Η πρόταση του ΣΕΒ είναι, ιδιαίτερα για την ηλεκτρική ενέργεια, να εξεταστεί το κάθε κομμάτι κόστους χωριστά (κόστος φυσικού αερίου, κόστος παραγωγής, ειδικοί φόροι, τέλη, ρυθμιζόμενες χρεώσεις στα δίκτυα, Υ.Κ.Ω., χρηματοδότηση ΑΠΕ, κλπ).
4. Ρυθμιστικό Περιβάλλον, Γραφειοκρατία:Οι πρόσφατες εξαγγελίες του ΥΠΑΝ θα αποτελούν μία σημαντική πρόοδο, εφόσον διασφαλιστεί ότι θα υλοποιηθούν.
5. Εξωστρέφεια:Απαιτείται διπλασιασμός ή τριπλασιασμός των εξαγωγών στο διάστημα των επομένων 5-8 ετών. Πρέπει να υποστηριχτούν οι σημερινοί εξαγωγείς με κάθε μέσο (μείωση κόστους που οφείλεται σε φόρους ή διοικητικά βάρη, απλοποίηση διαδικασιών, στήριξη της εξαγωγική προσπάθειας με χρηματοδοτικά εργαλεία, κλπ) και να στηριχθούν μικρότερες επιχειρήσεις και νέοι εξαγωγείς.
6. Εργασία – Απασχόληση:Το θέμα της ανταγωνιστικότητας του ιδιωτικού τομέα πρέπει να αποτελεί το βασικό διακύβευμα και αντικείμενο του κοινωνικού διαλόγου.
Η Πολιτεία πρέπει επίσης να μεριμνήσει για την προώθηση των κατάλληλων δεξιοτήτων στην αγορά εργασίας, και συγκεκριμένα για τη σύνδεση των προγραμμάτων τυπικής εκπαίδευσης και κατάρτισης κάθε βαθμίδας με την αγορά.
7. Έρευνα- Τεχνολογία- Καινοτομία:Ο ΣΕΒ έχει δημιουργήσει Δίκτυο Επιχειρηματικής & Τεχνολογικής Πληροφόρησης με συμμετοχή της επιχειρηματικής και ερευνητικής κοινότητας, και έχει καταγράψει 55 τεχνολογίες αιχμής με κριτήρια την ύπαρξη διεθνούς ζήτησης και την παρουσία ελληνικών ερευνητικών ομάδων καθώς και αντίστοιχων ελληνικών επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται στη συγκεκριμένη τεχνολογία. Η εργασία αυτή είναι βάση για δημιουργία ενός «ενιαίου χώρου» καινοτομίας, τεχνολογίας και έρευνας μεταξύ επιχειρήσεων, ΑΕΙ και ερευνητικών φορέων.
enet
Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.