Χαλκεύουν, μηχανορραφούν, παραπλανούν, εξαπατούν την κοινωνία οι επιτελείς του υπουργείου Εργασίας, αλλά εις μάτην.
Τα στοιχεία για την ανεργία που ανακοίνωσε η Ελληνική Στατιστική Αρχή είναι συντριπτικά: το ποσοστό ανεργίας κατά τον μήνα Ιούνιο του 2013 ανήλθε στο 27,9%, ενώ, σύμφωνα με τη ΓΣΕΕ, η πραγματική ανεργία ξεπερνά το 30% (!) και μάλιστα θα συνεχίσει να αυξάνεται δραματικά και κατά τον επόμενο χρόνο.
Το ότι οι κυβερνώντες δεν ορρωδούν προ ουδενός είναι, πλέον, γνωστό και στον πιο ένθερμο υποστηρικτή τους. Τώρα ξεπερνούν και την ψυχρή λογική των αριθμών. «Θετική τάση στην απασχόληση τους τελευταίους μήνες» βλέπουν οι περί τον υπουργό Εργασίας, αλλά και ο ίδιος ο υπουργός Γ. Βρούτσης. Και όχι μόνον αυτό.
Εκστομίζουν αβίαστα ότι η ελληνική οικονομία γεννά και νέες θέσεις εργασίας, την ώρα που οι άνεργοι είναι 1.400.000 και ο οικονομικά μη ενεργός πληθυσμός ανέρχεται στα περίπου τριάμισι εκατομμύρια. Η προπαγάνδα του υπουργείου Εργασίας έχει καταντήσει εκνευριστική και χρησιμοποιεί ξεπερασμένες μεθόδους.
Η κοινωνία υφίσταται έναν βομβαρδισμό ψευδών όταν η αλήθεια (η ανεργία) βιώνεται στο πετσί της. Η επικοινωνιακή αλλοίωση της πραγματικότητας δεν πείθει κανέναν πλέον, εννοείται ότι είναι αδύνατον να πείσει. Όσο και να προσπαθήσουν, δεν μπορούν να βαφτίσουν την ανεργία ανάπτυξη (κατά την προσφιλή τους μέθοδο να βαφτίζουν το ψάρι κρέας).
Αν, αναλογιστεί κάποιος ότι τα στοιχεία αυτά αφορούν την αρχή της τουριστικής περιόδου, όταν υποτίθεται αυξάνονται οι θέσεις εργασίας, έστω εποχικές, γίνεται αντιληπτό το τεράστιο μέγεθος της πραγματικής ανεργίας. Εκείνο που δεν επιβεβαιώνεται από τα στοιχεία της Στατιστικής Αρχής είναι η δεινή οικονομική αλλά και κοινωνική θέση των ανέργων, η έλλειψη αυτοσεβασμού και αυτοπεποίθησης, οι ενδοοικογενειακές συγκρούσεις, αυτοκτονίες και άλλα σοβαρά κοινωνικά προβλήματα.
Οπως επίσης δεν φαίνεται στον ορίζοντα καμιά προσπάθεια εκ μέρους της κυβέρνησης να λάβει μέτρα για την καταπολέμηση της ανεργίας (δημόσια έργα, επενδύσεις, επαγγελματική κατάρτιση, επανεκπαίδευση, μείωση επιτοκίων κ.ά.).
Είναι φανερό ότι βαδίζουν στο κενό οι φωστήρες της κυβέρνησης, αδιαφορώντας για την οικτρή οικονομική κατάσταση μικρομεσαίων, χαμηλών και ασθενών κοινωνικών στρωμάτων. Μνημόνιο υπεράνω όλων, όπως και οι κυβερνητικοί θώκοι βεβαίως. Αλλά κάποια στιγμή πρέπει να αποκτήσουν υπεύθυνη στάση και να πουν στον ελληνικό λαό ότι αδυνατούν να τα βγάλουν πέρα και να αφήσουν νέες πολιτικές δυνάμεις να βγουν στο προσκήνιο.
Η παρατεταμένη και αυξανόμενη ανεργία είναι ντροπή για μια Πολιτεία, εκτός εάν η ίδια την επιδιώκει ώστε να ενισχύσει τα διαπιστευτήριά της στις εντολές της τρόικας. Αυτό, όμως, κι αν είναι ντροπή.
efsyn