Αναγκαία θεωρεί την μερική διαγραφή του ελληνικού χρέους ο Charles Wyplosz, καθηγητής οικονομίας στο of International and Development Studies της Γενεύης σε άρθρο γνώμης στο BLOOMBERG με τίτλο «The Anti-Debt-Relief Crowd Is Wrong on Greece».
Όπως επισημαίνεται στο άρθρο, την ημέρα διεξαγωγής των γερμανικών εκλογών οι εκπρόσωποι της Τρόικα κατέφθαναν στην Αθήνα, εν μέσω της γενικής προσδοκίας ενός νέους σχεδίου διάσωσης, όπου θα περιλαμβάνονταν και η διαγραφή δημοσίου χρέους. Στο θέμα αυτό είχε αναφερθεί το ΔΝΤ, ενώ ο ίδιος ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών, Wolfgang Schaeuble, είχε αναγνωρίσει, κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας ότι η Ελλάδα θα χρειασθεί περεταίρω βοήθεια.
Μετά την εντυπωσιακή ωστόσο νίκη της η Καγκελάριος Άγκελα Μέρκελ εμφανίστηκε να υπαναχωρεί, ενώ πιο πρόσφατα ο εκτελεστικός διευθυντής του ΕΜΣ, Klaus Regling, ισχυρίστηκε ότι τα χαμηλά επιτόκια και η μακρά περίοδος ωρίμανσης του ελληνικού χρέους καθιστούν άνευ ουσίας το ενδεχόμενο διαγραφής.
Πρόκειται, όπως επισημαίνει το άρθρο γνώμης, για μια πιο επεξεργασμένη εκδοχή του συνήθους επιχειρήματος κατά της διαγραφής ελληνικού χρέους, ότι δηλαδή μια ενδεχόμενη διαγραφή θα ενθάρρυνε τις χρόνια απείθαρχες χώρες να διογκώσουν εκ νέου τα δημοσιονομικά τους ελλείμματα, με την σιγουριά ότι δεν πρόκειται να πληρώσουν γι’ αυτά. Τόσο το παλιό όπως και το νέο επιχείρημα είναι λανθασμένο αλλά και γεμάτο κινδύνους.
Η προσδοκία για διαγράφη του ελληνικού χρέους, μετά τις γερμανικές εκλογές βασίζονταν σε ορισμένα αδιάψευστα στοιχεία. Πρώτον ότι η Ελλάδα μαστίζεται από μια εξαετή ύφεση, που έχει ήδη διαγράψει το 30% του ΑΕΠ, καταγράφοντας την ίδια συρρίκνωση που είχαν υποστεί οι ΗΠΑ κατά την Μεγάλη Ύφεση. Η Ελλάδα αιμορραγεί ακατάπαυστα.
Το δεύτερο στοιχείο είναι ότι τα τέσσερα χρόνια λιτότητας που εφάρμοσε η Ελλάδα για την μείωση του χρέους της συνέβαλαν αντίθετα στην αύξησή του στο 175% του ΑΕΠ, παρά την αναδιάρθρωση του χρέους που διακρατούσαν οι ιδιώτες επενδυτές.
Το μεγαλύτερο μέρος του ελληνικού χρέους βρίσκεται σήμερα στα χέρια των επίσημων πιστωτών και πολλοί θεωρούσαν ότι η κα Μέρκελ θα αποδέχονταν τελικά την μερική διαγραφή του μετά τις εκλογές.
Εν συντομία, έχει έρθει η ώρα να διαγράψουν μέρος του ελληνικού χρέους οι πιστώτριες χώρες, καθώς κανείς δεν πιστεύει ότι η Ελλάδα θα μπορέσει μόνη της να το καταστήσει κάποτε βιώσιμο.
Όπως επισημαίνεται, μεταξύ άλλων, στο άρθρο, εάν δεν υπάρξει ανακούφιση το ελληνικό χρέος θα παραμείνει πελώριο. Μολονότι η Ευρωζώνη βοηθά την Ελλάδα παρέχοντάς της φθηνά, χαμηλότοκα δάνεια, ο όγκος του χρέους δεν παύει να αυξάνεται. Μέχρι να επιτευχθεί η ονομαστική αύξηση του ΑΕΠ με ρυθμούς ανάπτυξης άνω των επιτοκίων που πληρώνει τώρα η χώρα για τα χρέη της το χρέος θα συνεχίσει να αυξάνεται ως ποσοστό προς την οικονομία. Πρόκειται για απλή αριθμητική: Όταν το κόστος εξυπηρέτησης του χρέους προστίθεται στο χρέος, ο αριθμητής, αυξάνεται γρηγορότερα από το ΑΕΠ, τον παρανομαστή.
Από την άλλη, η αιμορραγία μιας χώρας δεν είναι και ο εξυπνότερος τρόπος για να αποκατασταθεί η δημοσιονομική πειθαρχία στην Ευρωζώνη. Είναι αλήθεια ότι η ανακούφιση χρέους θα μπορούσε να αποδειχθεί μεταδοτική, και η απάντηση είναι «Ναι! Και έτσι θα έπρεπε, καθώς η Ελλάδα δεν είναι η μόνη χώρα στην Ευρωζώνη που φέρει ένα μη βιώσιμο χρέος».
Θα πρέπει σύντομα να δοθεί στην Ελλάδα ένα πακέτο ανακούφισης χρέους, διαφορετικά θα επέλθει πληθωρισμός, το οποίο σημαίνει αποχώρηση από την Ευρωζώνη. Μολονότι πρόκειται για ένα απαισιόδοξο σενάριο, ο κίνδυνος υπάρχει. Η κα Μέρκελ οφείλει να ζυγίσει αυτόν τον κίνδυνο με το πολιτικό κόστος μιας αλλαγής στην πορεία της.
mignatiou
Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.