Πληθαίνουν οι φωνές ακόμη και εντός του ελληνικού Κοινοβουλίου, που προωθούν το πάγιο αίτημα του Συλλόγου Δανειοληπτών και Προστασίας Καταναλωτών Βορείου Ελλάδος για κούρεμα των δανείων, προκειμένου να ανακουφιστoύν τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά.
Όμως, παρά το γεγονός ότι πρόκειται για μία δίκαιη λύση, ειδικά αν αναλογιστεί κανείς την τεράστια επιβάρυνση από τους παράνομους και καταχρηστικούς γενικούς όρους συναλλαγών, οι τράπεζες αρνούνται «κουρέματα».
Στο 2,7%-2,8% υπολογίζεται το τρέχον μέσο κόστος άντλησης κεφαλαίων των ελληνικών τραπεζών και μάλιστα η τάση εξακολουθεί να παραμένει πτωτική, γράφει η εφημερίδα Μέτοχος.
Η έκθεση στον υψηλότοκο μηχανισμό του ELA περιορίστηκε δραστικά και τα επιτόκια καταθέσεων στις προθεσμιακές χορηγήσεις υποχωρούν μήνα με το μήνα. Ακόμη και οι καταθέσεις για τρίμηνο και για ποσά κοντά στις 50.000 ευρώ δύσκολα δίνουν κάτι παραπάνω από 2,60%. Και όσο η διάρκεια της κατάθεσης διευρύνεται, τόσο το ύψος του προσφερόμενου επιτοκίου αποκλιμακώνεται…
Αν υποθέσουμε πως από το 2014 και μετά το μέσο κόστος χρήματος θα μειωθεί μεσοσταθμικά για τις τράπεζες ακόμη κατά μία ποσοστιαία μονάδα, τότε μιλάμε για μια εξοικονόμηση της τάξεως του 1,5 δισ. ευρώ το χρόνο ή γύρω στα 6 δισ. ευρώ σε μια τετραετία.
Έτσι, ακόμη κι αν παρατηρηθεί μια αξιοσημείωτη πτώση στα επιτόκια χορηγήσεων (π.χ. να υποχωρήσουν και κατά μέσο όρο να περιοριστούν στο 4%-5% που ζητούν οι επιχειρηματίες) το καθαρό επιτοκιακό περιθώριο των τραπεζών θα παραμείνει σε υψηλό επίπεδο, με αποτέλεσμα τη δημιουργία υψηλών κερδών πριν από τις προβλέψεις.
Κέρδη που μπορούν να ανεβούν σε ακόμη πιο υψηλά επίπεδα, στην περίπτωση που συνεκτιμηθούν οι εξοικονομήσεις δαπανών των τραπεζών από τον περιορισμό του προσωπικού και από τη συρρίκνωση των δικτύων που πρόκειται να ακολουθήσουν.
Με άλλα λόγια, οι τράπεζες θα αποκτήσουν μέσα την επόμενη τετραετία ένα «μαξιλάρι» αρκετών δισεκατομμυρίων ευρώ, μέσω του οποίου θα προσπαθήσουν να καλύψουν μεγάλο μέρος των επισφαλών τους δανείων και κυρίως μεγάλο μέρος των πραγματικών τους επισφαλειών που ενδεχομένως να μην αναδειχτούν μέσα από τη «διάγνωση» της BlackRock.
Αν, λοιπόν, οι πραγματικές επισφάλειες των τραπεζών είναι γύρω στα 10-20 δισ.ευρώ, μεγαλύτερες από όσες έχουν υπολογίσει στα βιβλία τους, τότε ένα πολύ σημαντικό τμήμα αυτών θα μπορούσε να καλυφθεί μέσα στην επόμενη τετραετία από τα λειτουργικά κέρδη των ελληνικών ομίλων.
Για να γίνει αυτό, όμως, η εγγραφή των πρόσθετων προβλέψεων θα πρέπει να υλοποιηθεί σταδιακά και έτσι οι τράπεζες να μην προχωρήσουν «εδώ και τώρα» σε γενναία και μαζικά κουρέματα χορηγήσεων, ακόμη κι αν σε πολλές περιπτώσεις θεωρούνται απαραίτητα από την αγορά.
Οι τράπεζες δεν υποχρεούται από το ελληνικό κράτος, που τις στήριζε και τις στηρίζει με περισσότερα από 270 δις ευρώ, να ενισχύσουν τη ρευστότητα στην αγορά αλλά ούτε και να κουρέψουν κάποια ποσά των δανείων για να ανακουφίσουν τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά.
Άλλωστε, είναι τεράστια τα ποσά που έχουν αποκομίσει οι τράπεζες από την επιβολή των παράνομων γενικών όροι συναλλαγών.
Από το 2011 μέχρι τα μέσα του 2013 προτάθηκαν από τα στελέχη της Ένωσης Εργαζομένων Καταναλωτών Ελλάδας (ΕΕΚΕ) ακριβοδίκαιες αποπληρωμές στα τραπεζικά ιδρύματα και οι απαντήσεις τους ήταν από αδιάφορες έως ανάλγητες.
Την ίδια στιγμή, παρατηρούνται πολλές περιπτώσεις εξόφθαλμης ανισορροπίας ύψους δανείων και εμφανών εισοδημάτων του δανειολήπτη, ειδικά στην ελληνική επαρχία (δάνειο 250.000 ευρώ με εισόδημα… 9.000 ευρώ). Ή ακόμη και τα τεράστια ποσά δανείων που πετυχαίνουν το τελευταίο χρονικό διάστημα διάφορα δημοσιογραφικοί κολοσσοί, την ώρα που επιχειρήσεις οδηγούνται σε «ξαφνικό θάνατο» εξαιτίας έλλειψης ποσών 2.000 – 3.000 ευρώ.
Εντός του 2013 ελάχιστος αριθμός τραπεζικών ιδρυμάτων δείχνουν ενδιαφέρον για εξόφληση δανείων με κάποια μείωση/κούρεμα τόκων.
Μετά την ψήφιση του νέου νόμου 4161/13 (οι αλλαγές στον νόμο Κατσέλη) οι τράπεζες με χαρακτηριστική συχνότητα παραδίδουν βεβαιώσεις οφειλών με «απρόσεκτες» παραλείψεις σε επιτόκια ή ποσοστά δόσεων.
Γιατί δεν μπορεί να χειραγωγηθεί ο τραπεζικός τομέας ώστε να πράττει με βάση την δέουσα τραπεζική πίστη. Γιατί ενώ παλιά μοίραζε δάνεια τώρα μοιράζει αναλγησία με την ίδια ευκολία και χωρίς κανένα εμπόδιο;
Ίσως γιατί οι κεντρικοί τραπεζίτες αποφασίζουν και πράττουν κατά το δοκούν και το δικό τους συμφέρον μη λαμβάνοντας υπόψη την αφαίμαξη στην οποία έχουν υποβάλλει τους δανειολήπτες.
Danioliptes.gr