«Big Brother» τραπεζών

Του Άγγελου Αγγελίδη

Κάτω από το μικροσκόπιο των τραπεζών θα βρεθεί η ζωή των δανειοληπτών. Οι τράπεζες σε μία προσπάθεια να ελέγξουν τα πάντα γύρω από τους δανειολήπτες προσπαθούν να αποκτήσουν πλήρη πρόσβαση τόσο στην επαγγελματική όσο και την προσωπική ζωή του δανειολήπτη.

 

Σύμφωνα με δημοσιεύματα, οι τράπεζες θα έχουν ανά πάσα στιγμή στη διάθεσή τους τα οικονομικά στοιχεία κάθε δανειολήπτη. Δηλαδή, θα μπορούν να δουν τις καταθέσεις του, τη φορολογική του δήλωση, το σύνολο των ακινήτων που κατέχει, τα αυτοκίνητα που οδηγεί, τις κάρτες που χρησιμοποιεί και τι αγοράζει, κλπ. Μπορούν επίσης να διαπιστώσουν αν έχουν κάνει εμβάσματα μεγάλων ποσών στο εξωτερικό. Έχουν δηλαδή, ανά πάσα ώρα και στιγμή, τον «καθρέφτη» ενός νοικοκυριού. Από την ποιότητα ζωής του δανειολήπτη, τα εισοδήματά του, τα περιουσιακά του στοιχεία και το σύνολο της έκθεσής τους σε δανεισμό, θα καθορίζουν σε συνεργασία με τον δανειολήπτη (;;;) μία ελάχιστη δόση που εκτιμούν ότι μηνιαίως έχουν τη δυνατότητα να δίνουν για το/τα δάνειό/ά τους.

 

Το συγκεκριμένο γεγονός και η δυνατότητα που θα παραχωρηθεί στις τράπεζες αποτελεί κατάφωρη παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και εύλογα αναρωτιέται κάποιος που είναι η περίφημη Ανεξάρτητη Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων; Η συγκεκριμένη Αρχή έχει κατά το παρελθόν ορθώσει το ανάστημά της προστατεύοντας κυρίως τα μεγάλα τραπεζικά ιδρύματα. Αλήθεια, γιατί δεν δείχνει το ίδιο ενδιαφέρον και για τους δανειολήπτες; Γιατί θα επιτρέψει τον «βιασμό» της προσωπικής ζωής των δανειοληπτών;

 

Πάντως, οι τράπεζες για μία ακόμη φορά δείχνουν πως κινούνται εκτός ελληνικής πραγματικότητας. Σε μία «κρίση υποχωρητικότητας»(;;;) είναι έτοιμες να «παγώσουν» το δάνειο σε ανέργους για δύο ολόκληρους μήνες (!), διάστημα το οποίο οι τράπεζες θεωρούν «ικανό χρόνο» για να βρει ο άνεργος δουλειά. Προφανώς, δεν γνωρίζουν ότι στην Ελλάδα δεν υπάρχουν δουλειές, ότι η ανεργία αγγίζει το 30% και ότι 1,5 εκατ. Έλληνες είναι χωρίς δουλειά.

 

Παρ’ όλα αυτά, αν η τράπεζα αντιληφθεί ότι ο άνεργος δανειολήπτης της έχει αρκετά ακίνητα, δεν έχει καταθέσεις, αλλά πληρώνει τα χαράτσια και τη συντήρησή τους, θα τον «αντιμετωπίζει ανάλογα». Με απλά λόγια θα τον «γδάρει» γιατί καταφέρνει να συντηρεί την περιουσία του, η οποία πιθανότατα θα προέρχεται από κληρονομιά. Δηλαδή, εφόσον είσαι άνεργος δανειολήπτης, υποχρεούσαι να ξεπουλήσει ότι έχεις και δεν έχεις προκειμένου να ξεχρεώσεις την τράπεζα. Η Τράπεζα Πάνω Από Όλα!!!

 

Την ίδια ώρα γίνεται απόλυτα ξεκάθαρο και αντιληπτό ότι στη συγκεκριμένη συγκυρία, αυτό που απασχολεί περισσότερο τις τράπεζες είναι το… ρευστό! Είναι αποφασισμένες να παίρνουν χρήματα, έστω και λίγα. Γι’ αυτό αποτελεί πάγια θέση των τραπεζιτών η εξυπηρέτηση ελαχίστης δόσης. Οσο μικρή και αν είναι. Γι’ αυτό άλλωστε έγινε και η τροποποίηση του νόμου 3860/10 με ελάχιστη καταβολή όχι κάτω από 40 ευρώ.

 

Οι τράπεζες προωθούν την εφαρμογή του απαράδεκτου Γερμανικού ή Ισπανικού μοντέλου, σε ότι αφορά τα στεγαστικά δάνεια. Πρόκειται για ένα μοντέλο που ξεκίνησε την εφαρμογή του το 1984 στη Γερμανία, επιβλήθηκε από την τρόικα στην Ισπανία και τώρα κάνουν σχέδια για εφαρμογή του στην Ελλάδα. Με απλά λόγια αν ένας δανειολήπτης στεγαστικού αδυνατεί να είναι συνεπής στις υποχρεώσεις του, τότε η τράπεζα του παίρνει το σπίτι. Το δάνειο μετατρέπεται σε μακροχρόνια μίσθωση, το ακίνητο περνά στην κατοχή της τράπεζας και ο δανειολήπτης δεν επιβαρύνεται με την προσημείωση του ακινήτου. Η τράπεζα παραχωρεί το ακίνητο στον δανειολήπτη, με μακροχρόνια μίσθωση, όπως αυτό γίνεται στις των συμβάσεων leasing. H χρονική διάρκεια που μπορεί να μείνει ο δανειολήπτης στο σπίτι αυτό είναι έως και 30 έτη. Στην περίπτωση αυτή, ο πρώην δανειολήπτης πληρώνει αντίστοιχο ποσό που θα απαιτείτο για ενοίκιο, ή σε πολλές περιπτώσεις και κατώτερο αυτού.

 

Βέβαια, για να «χρυσώσουν» το χάπι, οι τραπεζίτες αφήνουν ανοιχτό το ενδεχόμενο να δώσουν τελικά το σπίτι στον δανειολήπτη με τη λήξης της μίσθωσης μέσα leasing.

 

Danioliptes.gr