Εξαιρετικά άσχημη τροπή για την Ελλάδα παίρνει το διαπραγματευτικό πακέτο για την ελάφρυνση του δημόσιου χρέους, καθώς οποιαδήποτε κίνηση από την πλευρά των δανειστών φαίνεται να εξαρτάται από την υπογραφή ενός νέου «μίνι» Μνημονίου που θα καλύπτει τη διετία 2014-15.

 

Η ΤΡΟΙΚΑ θέλει να δεσμεύσει πάση θυσία την ελληνική πλευρά για το βραχυπρόθεσμο μέλλον κατοχυρώνοντας τη δανειακή εποπτεία ακόμη και σε περίπτωση πολιτικών αναταράξεων ανακατατάξεων ή και αλλαγής κυβερνητικού σχήματος!

 

ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ πηγάζει και από τη σύνθεση της νέας γερμανικής κυβέρνησης, που, ανεξάρτητα από τη συμμετοχή των Σοσιαλδημοκρατών εμφανίζεται απολύτως προσηλωμένη στη συνταγή ασφυκτικής λιτότητας και δεν προτίθεται να προβεί σε κάποια ουσιαστική χειρονομία διευκόλυνσης εξόδου της Αθήνας στις αγορές.

 

Το Βερολίνο επιθυμεί την παράταση της ελληνικής κηδεμονίας-ομηρίας, έως ότου διασφαλιστεί η υλοποίηση των γερμανικών οικονομικών επιδιώξεων. Επιδιώξεων που προωθούνται αθόρυβα, αλλά συστηματικά μέσα από μια πρωτοφανή διείσδυση σε νευραλγικούς τομείς. Σε λάθος στόχους ξοδεύονται τα λιγοστά της ελληνικής κρατικής μηχανής, όπως η Υγεία, η Παιδεία, η Αυτοδιοίκηση και ο Τουρισμός.

 

ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ σχεδιάζουν την πλήρη άλωση της ελληνικής οικονομίας και τη συνεχιζόμενη εξάρτηση της χώρας μας από μια δανειακή ροή που θα τρέχει με το σταγονόμετρο. Γι’ αυτό και θα αποφύγουν όχι μόνο τη διαγραφή έστω και συμβολικού ποσοστού του ελληνικού χρέους, αλλά και οποιαδήποτε σοβαρή πρωτοβουλία για την ελάφρυνσή του, που θα επέτρεπε στην ελληνική κυβέρνηση να επιχειρήσει ρεαλιστική έξοδο στις αγορές με έκδοση ομολόγων και όχι βραχυπρόθεσμων γραμματίων.

 

ΗΔΗ το μοναδικό «δώρο» που ακούγεται ότι θα προσφερθεί στην ελληνική πλευρά είναι το πάγωμα των τόκων από τα παλαιότερα δάνεια των 246 δισ., για τα δύο χρόνια παράτασης του Μνημονίου (2014-2015). Πρόκειται δηλαδή για μια ελάφρυνση ύψους 12 δισ. (προσωρινού ασφαλώς χαρακτήρα), ενώ όλως συμπτωματικώς με το ίδιο ποσό σκέπτονται να δανειοδοτήσουν οι Γερμανοί την Ελλάδα μέσω του νέου light Μνημονίου.

 

ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ για κλασική περίπτωση του «Γιάννης κερνάει και Γιάννης πίνει», θεωρητικά όμως ακόμη και αυτό το «ψευτο-μπόνους» μπορεί να έδινε στην κυβέρνηση Σαμαρά μια σχετική ευχέρεια κινήσεων στο εσωτερικό, τουλάχιστον έως τις προγραμματισμένες για το 2016 βουλευτικές εκλογές. Διευκολύνοντας δηλαδή την καταγραφή ουσιαστικότερων πρωτογενών πλεονασμάτων και όχι των «στραμπουληγμένων» λογιστικά… κουτσοπλεονασμάτων, όπως αυτό που αναμένεται να καταγραφεί με την εκπνοή του 2013.

 

ΟΜΩΣ το «πάγωμα των τόκων» σε καμία περίπτωση δεν βελτιώνει τη βιωσιμότητα του χρέ ους ούτε και την ίδια την αριθμητική αποτύπωσή του, καθώς το σχετικό ποσοστό αναμένεται να ξεπεράσει το 180% του ΑΕΠ, ακόμη και με τους οριακούς ρυθμούς ανάπτυξης (που οι περισσότεροι διεθνείς αναλυτές δυσκολεύονται να δουν τα επόμενα χρόνια…).

 

ΣΤΗΝ πραγματικότητα πρόκειται για μια «παρηγοριά στον άρρωστο», ένα «μπόνους» μηδαμινής πρακτικής αξίας που οι Αγγλοσάξονες θα κατέτασσαν στην απογοητευτική κατηγορία τού… «tοο little too late».

 

ΕΝ ΤΩ ΜΕΤΑΞΥ, δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι με ένα τέτοιο «συμβολικό» αντάλλαγμα μπορεί να περάσει ένα νέο Μνημόνιο στην ελληνική Βουλή, που ασφαλώς θα συνεπάγεται και πρόσθετα επαχθή μέτρα οριζόντιου χαρακτήρα.

 

Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ Σαμαρά είναι αμφίβολο αν θα προλάβει να «χαρεί» τη… γενναιοδωρία των Γερμανών. Ασφαλώς, δεν είναι άμοιρη ευθυνών, αφού το πρόβλημα του χρηματοδοτικού κενού είναι υπαρκτό και οφείλεται σε δικές της αστοχίες, όπως με το νέο… (ανείσπρακτο) φόρο στα ακίνητα και την ανεξήγητη εμμονή στην (αποτυχημένη) μείωση του φόρου εστίασης που ετοιμάζεται να νομοθετήσει μονομερώς. Κι υπό αυτές τις συνθήκες είναι ο ίδιος ο πρωθυπουργός που καλείται να σώσει την παρτίδα «στο παρά πέντε», αξιώνοντας μια ουσιαστική ελάφρυνση του ελληνικού χρέους πριν από τις ευρωεκλογές.

 

ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ, πάντως, δεν δείχνουν να συγκινούνται στο ενδεχόμενο μιας κυβερνητικής κατάρρευσης στην Ελλάδα.

 

Γνωρίζουν τα ρίσκα, αλλά θεωρούν ότι μπορούν να εκβιάσουν και τον επόμενο.

Διαρρέουν μάλιστα, περιχαρώς ότι, ακόμη και αν βρουν μπροστά τους τον Τσίπρα, θα τον στείλουν «για μπάνιο», όπως τον Αναστασιάδη στην Κύπρο. Μόνο που η Ελλάδα δεν είναι Κύπρος. Τα μεγέθη και η φυσιολογία του προβλήματος είναι αρκετά διαφορετικά.

 

ΟιΓερμανοί σχεδιάζουν την πλήρη άλωση της ελληνικής οικονομίας και τη συνεχιζόμενη εξάρτηση της χώρας μας από μια δανειακή ροή που θα τρέχει με το σταγονόμετρο

 

ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ ΧΩΡΙΣ ΤΕΛΟΣ…

 

ΜΕ ΕΛΑΧΙΣΤΕΣ εξαιρέσεις η πολιτική τάξη της χώρας εξακολουθεί να προκαλεί την ελληνική κοινωνία προτάσσοντας χοντροκομμένα ψεύδη, πελατειακές συμπεριφορές και ανήκουστες επινοήσεις που παραπέμπουν στο πεδίο της κοινής απάτης.

 

ΔΕΝ ΘΑ σταθώ στο πρόσφατο κρούσμα του άφρονος Μιχάλη Λιάπη, με το θηριώδες τζιπ, τα φιμέ τζάμια και την αντίληψη τζαμπατζή συνοικιακού καφενείου. Προσωπικά, θεώρησα λίγο υπερβολική την εικόνα ενός σαστισμένου εξηντάρη με τα βραχιόλια στο χέρι και τις δικαιολογίες εφήβου που δανείστηκε το αυτοκίνητο του μπαμπά και έπεσε σε μπλόκο της Τροχαίας. Το ελληνικό κράτος δικαίου παριστάνει ότι βρυχάται και ορθώνεται ως αμείλικτος τιμωρός στους πρώην λειτουργούς του.

 

Στο τέλος, βέβαια, συμπεριφέρεται σαν γατούλα, όπως στην υπόθεση με τους 42 πονηρούς του Χρηματιστηρίου, πολλοί εκ των οποίων προφυλακίστηκαν, αλλά, κάποια χρόνια μετά, αθωώθηκαν πανηγυρικά γιατί… «η χειραγώγηση των μετοχών δεν αποδεικνύεται». Σε λίγο θα ζητήσουν και αποζημίωση από το ελληνικό κράτος κι ας εξεπλάγη… η κ. Ευτέρπη του Αρείου Πάγου, τώρα δα που σιμώνει και η οριστική παραγραφή.

 

ΤΑ ΙΔΙΑ στην περίπτωση Λιάπη, που ούτως ή άλλως δεν καταλαβαίνει από διαπομπεύσεις. Η πρώτη εικόνα ήταν σοκαριστική με χειροπέδες στα χέρια, αλλά είναι βέβαιο ότι η συνέχεια θα γίνει πιο… γλυκιά. Για να προκαλεί απλώς τον πτωχευμένο Έλληνα που συνειρμικά προβάλλει την κουτοπονηριά της πλαστής πινακίδας στα δισεκατομμύρια που διαχειρίστηκε ως υπουργός ο εν λόγω αστέρας.

 

ΔΥΣΤΥΧΩΣ, βουλευτές και υπουργοί, πρώην και νυν εμφανίζονται αδιόρθωτοι, νομίζοντας ότι έχουν μπροστά τους καλοτάϊσμένους ψηφοφόρους περασμένων δεκαετιών οι οποίοι απλώς έβλεπαν τα «πόθεν έσχες» των πολιτικών με χαμόγελα συγκατάβασης.

 

ΤΩΡΑ τα χαμόγελα στέρεψαν. Βρισιές και κατάρες σέρνει ο κόσμος για αυτούς που νομίζουν ότι μπορούν να τον κοροϊδεύουν δηλώνοντας στο όνομα μιας κακώς εννοούμενης αριστεροφροσύνης μηδενικούς τραπεζικούς λογαριασμούς.

 

Είναι πραγματική πρόκληση να καταγράφονται στο «πόθεν έσχες» πολιτικών, και μάλιστα αρχηγών κομμάτων τραπεζικές καταθέσεις που αναλογούν σε ρακοσυλλέκτες, αστέγους ή ανηλίκους, εξαρτώμενους από τον μπαμπά και τη μαμά τους.

 

ΔΗΛΑΔΗ πώς ζουν όλοι αυτοί; Στο ATM της γειτονιάς τους δεν πάνε ποτέ; Πιστωτικές κάρτες δεν πληρώνουν; Τα κουβαλάνε πάνω τους κασαδούρα στην τσέπη; Ή μήπως, όταν βγαίνουν έξω, τους κερνάνε πάντα οι «φίλοι» οι «κολλητοί» και οι… «ψηφοφόροι»;

 

ΟΠΩΣ και να έχει το πράγμα, η άγρια υποτίμηση της νοημοσύνης του κόσμου, ειδικά στις μέρες μας, είναι ένα εξαιρετικά επικίνδυνο πολιτικό σπορ…

 

Ακριβώς επειδή η περίοδος που διανύουμε είναι από μόνη της πολύ άγρια…· Τα ελληνικά πυρομαχικά στη διαπραγμάτευση με την τρόικα, με αποτέλεσμα να επιδεινώνεται το δημοσιονομικό πρόβλημα και να καθίσταται αποτέλεσε και το μοναδικό φοροεισπρακτικό «στανταράκι» των τελευταίων ετών. Στο οικονομικό επιτελείο εθελοτυφλούν;…

 

ΤΥΠΟΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.