Μετά από αλλεπάλληλες χρονικές μεταθέσεις, οι τελευταίες εκτιμήσεις ήθελαν ο νέος νόμος για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών να κατατίθετο τον Μάρτιο του 2014 εφόσον τον ενέκρινε η Τρόικα. Άλλωστε, ο χρόνος πιέζει για την επαναιδιωτικοποίηση της Eurobank.
Τελευταίες πληροφορίες που δημοσιεύει το bankingnews.gr, αναφέρουν ότι λόγω της τεταμένης κατάστασης μεταξύ της Τρόικα και της Ελλάδος – παρά τις αναφορές για καλό κλίμα – υπάρχει αυξημένο ενδεχόμενο με την επίσκεψη της Τρόικα στην Ελλάδα να μην εγκριθεί το πλαίσιο του νέου νόμου και να μετατεθεί η διαδικασία για μετά τις ευρωεκλογές του Μαΐου.
Όμως αν το εκλογικό αποτέλεσμα είναι κόλαφος για την κυβέρνηση, ούτε μετά τις εκλογές θα μπορούσε να ψηφιστεί ο νόμος για την ανακεφαλαιοποίηση εξέλιξη που θα οδηγούσε σε οριστικό ναυάγιο την διαδικασία και θα δημιουργούσε τεράστιο πρόβλημα στην Eurobank που προσπαθεί να ιδιωτικοποιηθεί.
Το ίδιο δημοσίευμα αναφέρεται οτι η Τρόικα σκόπιμα καθυστερεί τον νόμο για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών γιατί θέλει να έχει σε ομηρία τις ελληνικές τράπεζες. Συγκεκριμένα, η Τρόικα θέλει να χρησιμοποιήσει ως collaterals τις ελληνικές τράπεζες έναντι του νέου δανείου του τρίτου δανείου που θα χορηγήσει η Τρόικα στην Ελλάδα περίπου 16 με 18 δισεκ. ευρώ. Οι σοβαρότατες καθυστερήσεις με τον νέο νόμο για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών θα προκαλέσουν πλειάδα σοβαρότατων προβλημάτων στο banking.
Η αύξηση κεφαλαίου της Eurobank θα τιναχθεί στον αέρα και το σχέδιο για γρήγορη επανιδιωτικοποίηση των τραπεζών θα πέσει στο κενό.
Ποιος θα πληρώσει την ανακεφαλαιοποίηση της Eurobank;
H Eurobank χρειάζεται 2,5 δισεκ. ιδιωτικών κεφαλαίων ή 2,5 δισεκ. που θα φορτωθεί ο έλληνας φορολογούμενος; Η απάντηση με βάση την λογική είναι ότι 2,5 δισεκ. και όχι 2,5 εκατ είναι ένα τεράστιο ποσό που προφανώς δεν μπορεί να επωμιστεί ο έλληνας φορολογούμενος.
Θα ήταν αδιανόητο και εγκληματικό να προσφέρουν η Καναδική Fairfax και άλλα funds 2,5 δισεκ. απαλλάσσοντας τον έλληνα φορολογούμενο να καταβάλλει 2,5 δισεκ. και το ελληνικό κράτος να πει όχι.
Η μια πλευρά του νομίσματος για την Eurobank είναι να ιδιωτικοποιηθεί ώστε σε ποσοστό 45% με 50% οι ιδιώτες να ελέγχουν την τράπεζα καταβάλλοντας 2,5 δισεκ. Η άλλη πλευρά του νομίσματος θα ήταν η περαιτέρω κρατικοποίηση που σημαίνει αρχικά θα ενεργοποιείτο το bail – in που μεταφράζεται σε απόλυτη καταστροφή του ιδιώτη μετόχου και εν συνεχεία το ΤΧΣ θα κατέβαλλε 2,5 δισεκ. ευρώ δηλαδή ο έλληνας φορολογούμενος πολίτης.
Γιατί όμως η ιδιωτικοποίηση είναι η προοπτική και η περαιτέρω κρατικοποίηση η καταστροφή;
1)Επενδύοντας 2,5 δισεκ. οι ιδιώτες μέτοχοι θα βελτίωναν δραστικά το προφίλ ρίσκου της Eurobank και θα καταστούσαν την τράπεζα περαιτέρω ιδιωτική από το 93,5% στο 50%.
2)Θα βελτιώνονταν ακόμη περισσότερο οι δείκτες κεφαλαιακής επάρκειας χωρίς το ΤΧΣ να χρειαστεί να επενδύσει νέα κεφάλαια καθώς τις ανάγκες σε κεφάλαιο θα τις είχαν καλύψει οι ιδιώτες.
3)Επενδύοντας 2 με 2,5 δισεκ. οι ιδιώτες στην Eurobank βελτιώνουν μεταξύ άλλων και την ποιότητα των κεφαλαίων του ΤΧΣ.
Το ΤΧΣ επένδυσε 5,8 δισεκ. και η τράπεζα διαθέτει 3 δισεκ. κεφάλαιο.
Η διαφορά προκύπτει λόγω της αρνητικής καθαρής θέσης.
Με το όφελος της αναβαλλόμενης φορολογίας και τα 2 με 2,5 δισεκ. της αμκ η Eurobank αποκτά αξία περίπου ανάλογη της Alpha bank και ταυτόχρονα βελτιώνεται η ποιότητα των κεφαλαίων του ΤΧΣ.
Η αξία των 5,8 δισεκ. που επένδυσε το ΤΧΣ στην Eurobank ήταν 3 δισεκ. και θα αυξηθούν σε 7 δισεκ. χωρίς το Ταμείο να επενδύσει νέα κεφάλαια.
4)Για τις αγορές η ιδιωτικοποίηση της Eurobank, θα αποτελούσε ένα καλό νέο κυρίως γιατί θα διασωζόταν η τράπεζα κεφαλαιακά και το κυριότερο θα αποκτούσε σταδιακά πρόσβαση στις αγορές χρήματος.
Αν προχωρήσει χωρίς εμπόδια η αμκ της Eurobank, η τράπεζα θα μπορούσε να ήταν η πρώτη που θα δανειζόταν από τις αγορές ρευστότητα.
5)Η περαιτέρω κρατικοποίηση σημαίνει ότι οι έλληνες φορολογούμενοι θα έπρεπε να επενδύσουν 2 με 2,5 δισεκ. επιπλέον.
Με αυτή τη λογική προσπαθούν να μας πείσουν οτι με αυτήν τη συνταγή δε θα φορτωθεί επιπλέον βάρος ο έλληνας και μάλιστα, έτσι το ΤΧΣ θα έπαιρνε ποτέ τα κεφάλαια του κι η τράπεζα θα αποκτήσει πρόσβαση στις αγορές.
Και το κερασάκι στην τούρτα της πρόκλησης είναι το επιχείρημα οτι το κράτος θα κερδίσει χωρίς να επενδύσει ούτε 1 ευρώ ενώ ο ιδιώτης θα πάρει το ρίσκο των 2,5 δισεκ. της νέας επένδυσης.
Και για να μην συνεχίζουν να μας πουλάνε το ίδιο παραμύθι αρκεί να υπενθυμίσουμε οτι τον αναλυτικό κατάλογο ο οποίος περιλαμβάνει τα ποσά με τα οποία έχει τροφοδοτήσει το κράτος τις τράπεζες από την έναρξη της κρίσης, το 2008. Τα στοιχεία που αποκαλύπτονται για πρώτη φορά είναι πλέον και επίσημα! Διαβιβάστηκαν από τον αναπληρωτή ΥΠΟΙΟ Χρήστο Σταϊκούρα στη Βουλή!
Ο συγκεκριμένος κατάλογος, μοιάζει με… ηλιοβασίλεμα για τους τραπεζίτες αλλά με… αρμαγεδδών για τους έλληνες πολίτες. Έχουμε και λέμε λοιπόν:
Από το 2008, όταν η κυβέρνηση Καραμανλή ψήφισε τον νόμο 3723/2008 περί «Ενίσχυσης ρευστότητας της οικονομίας για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων της διεθνούς χρηματοπιστωτικής κρίσης», οι τραπεζίτες – από τον κρατικό κορβανά – έχουν λάβει:
Το ποσό των 4,5 δις ευρώ για τις προνομιούχες μετοχές των πιστωτικών ιδρυμάτων που ανέλαβε το ελληνικό δημόσιο.
Το ποσό των 127,3 δις ευρώ με τη μορφή εγγυήσεων που παρείχε το ελληνικό δημόσιο για δάνεια των πιστωτικών ιδρυμάτων.
Το ποσό των 10, 5 δις ευρώ με τη μορφή ειδικών τίτλων προς τα πιστωτικά ιδρύματα. Εδώ προσθέστε και το ποσό των 2,4 δις ευρώ από το συγκεκριμένο κονδύλι που παραμένει ανεξόφλητο.
Εν ολίγοις: Τα χρόνια της δυστυχίας, της καταστροφής της φτώχειας, της πείνας και της λεηλασίας, οι τράπεζες – μόνο δια αυτού του δρόμου – έχουν ενθυλακώσει το ποσό των 145 δις ευρώ! Στα ποσά αυτά
ΔΕΝ περιλαμβάνονται τα 125 δις ευρώ που έχουν λάβει οι τράπεζες με τη μορφή ρευστότητας από την ΕΚΤ (έκθεση Eurobank – Μάης 2012)
ΔΕΝ περιλαμβάνονται τα 18 δις ευρώ από το PSI
ΔΕΝ περιλαμβάνονται τα 50 δις ευρώ της ανακεφαλαιοποίησης!
Danioliptes.gr