Πόλεμος συμφερόντων στις πλάτες των υπερχρεωμένων νοικοκυριών

Από την τσέπη τους θα πληρώνουν τους διαμεσολαβητές τα ήδη υπερχρεωμένα νοικοκυριά, σε μία προσπάθεια να μπει ένα ανάχωμα από την προστασία που προσφέρει ο νόμος Κατσέλη.

 

Στην αντικατάσταση του «νόμου Κατσέλη» μπαίνουν δικηγόροι και λογιστές οι οποίοι θα ξεσκονίζουν τα οικονομικά δεδομένα και σε περίπτωση της «θετικής» έκβασης η υπόθεση θα παραπέμπεται στον ειρηνοδίκη. Η κυβερνητική πρόθεση φαντάζει «αγνή»: Να επιταχυνθεί η διαδικασία εκδίκασης των δικαστικών υποθέσεων που αφορούν στη ρύθμιση των οφειλών που έχουν τα υπερχρεωμένα έτσι ώστε οι δανειολήπτες να μην παραμένουν «όμηροι» επί σειρά ετών.

 

Σύμφωνα με πληροφορίες της KontraNews, ήδη στα συναρμόδια υπουργεία Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης, βρίσκεται σε εξέλιξη «μάχη» για τη διαμόρφωση του νέου νόμου που θα αντικαταστήσει τον γνωστό και ως «νόμο Κατσέλη». Σε τι συνίσταται η μάχη; Στο ποιος ακριβώς θα είναι ο μηχανισμός επιτάχυνσης της διαδικασίας, ποιοι θα συμμετέχουν σε αυτόν και πώς θα αμείβονται.

 

Στα χαρτιά

 

Σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες της «F&M Voice», στα συρτάρια των δύο υπουργείων υπάρχει ήδη διαθέσιμο σχέδιο νόμου το οποίο αναδεικνύει σε «πρωταγωνιστές» τους δικηγόρους και τους οικονομολόγους. Οι πρώτοι, θα αναλαμβάνουν νωρίς «δράση» καθώς θα καλούνται να διεκπεραιώσουν -έναντι αμοιβής φυσικά- το στάδιο της «διαμεσολάβησης» που σχεδιάζεται να καταστεί υποχρεωτικό. Και φυσικά, οι δικηγόροι είναι αυτοί που θα εκπροσωπούν τράπεζες και δανειολήπτες σε περίπτωση που η διαμεσολάβηση αποτύχει με αποτέλεσμα η διαδικασία να οδηγηθεί -όπως και σήμερα συμβαίνει στις αίθουσες των ειρηνοδικείων.

 

Βάσει του σχεδίου νόμου, τα συναρμόδια υπουργεία θέλουν να αναθέσουν ρόλο και στους οικονομολόγους ή στους λογιστές οι οποίοι θα παίζουν ρόλο «εμπειρογνώμονα». Τι θα κάνει αυτός; Θα έρχεται σε επαφή με τράπεζες και δανειολήπτες και θα αναλαμβάνει, -αφού «ξεσκονίσει» τα οικονομικά δεδομένα του δανειολήπτη μαθαίνοντας ακόμη και το αν σήκωσε ή κατέθεσε χρήματα στον τραπεζικό του λογαριασμό την τελευταία 5ετία- να συντάξει έκθεση στην οποία μάλιστα θα ενσωματώνει και προτάσεις προς τον ειρηνοδίκη για το ποσό που μπορεί -κατά τη γνώμη του εμπειρογνώμονα- να πληρώνει ο δανειολήπτης στις τράπεζες.

Όλα αυτά θα γίνονται δωρεάν; Φυσικά και όχι είναι η απάντηση. Και οι δικηγόροι και οι οικονομολόγοι εμπειρογνώμονες, θα πρέπει να πληρώνονται. Από ποιους; Και από τους δανειολήπτες και από τις τράπεζες. Και είναι πολλά τα χρήματα.

 

Με το αζημίωτο

 

Από το προσχέδιο νόμου -το οποίο φυσικά τουλάχιστον στο συγκεκριμένο σκέλος του θα γίνει αντικείμενο σφοδρότατης κριτικής- προκύπτουν οι ακόλουθες επιβαρύνσεις: Κατά το υποχρεωτικό στάδιο της διαμεσολάβησης, ο δανειολήπτης θα πρέπει υποχρεωτικά να εκπροσωπείται από δικηγόρο εφόσον το άθροισμα των οφειλών του υπερβαίνει τις 20.000 ευρώ. Φυσικά, είναι κάτι περισσότερο από σύνηθες ένας δανειολήπτης να χρωστάει πάνω από 20.000 ευρώ καθώς σε διαφορετική περίπτωση δεν έχει λόγο να καταφύγει στον νόμο Κατσέλη. Συμπέρασμα; Η παράσταση δικηγόρου στο στάδιο της διαμεσολάβησης και για τον δανειολήπτη και για την τράπεζα καθίσταται υποχρεωτικά και αυτό συνεπάγεται υποχρέωση καταβολής αμοιβής από την πλευρά του δανειολήπτη.

90.000 νοικοκυριά έχουν καταφύγει στον νόμο Κατσέλη για να σώσουν το σπίτι τους 100 εκατ.€ εκτιμάται ότι θα «κοστίσει» στους οφειλέτες η νέα διαδικασία προσφυγής στον νόμο για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά.

 

Θα πληρώσουν ακριβά την απονομή… δικαιοσύνης

 

Ρόλο διαμεσολαβητή, αναλαμβάνει επίσης δικηγόρος. Αυτόν τον πληρώνουν και πάλι ο δανειολήπτης και η τράπεζα ή οι τράπεζες σε μια αναλογία ένα προς δύο. Δηλαδή, αν η πάγια αμοιβή του διαμεσολαβητή οριστεί στα 300 ευρώ, ο δανειολήπτης θα πληρώνει 100 ευρώ και η τράπεζα 200 ευρώ. Μάλιστα το σχέδιο νόμου προβλέπει και… προμήθεια σε περίπτωση που επιτευχθεί συμβιβασμός κατά το στάδιο της διαμεσολάβησης.

 

Δηλαδή, αν ο οφειλέτης δεχτεί να ρυθμίσει το χρέος του από το στάδιο της διαμεσολάβησης χωρίς να καταφύγει στα δικαστήρια θα πρέπει από κοινού με τους δανειστές του να πληρώσει ένα ποσοστό της οφειλής (π.χ 0,3%) ως «ανταμοιβή» για τις υπηρεσίες του διαμεσολαβητή.

Κι όταν η υπόθεση φτάσει στο δικαστήριο; (που είναι και το πιθανότερο καθώς ποια τράπεζα θα δεχτεί «κούρεμα» από το στάδιο της διαμεσολάβησης;). Τότε και πάλι θα πρέπει να πληρωθούν οι δικηγόροι, και φυσικά ο εμπειρογνώμονας, η γνωμάτευση του οποίου θα είναι υποχρεωτική.

 

Με πρόχειρους υπολογισμούς προκύπτει ότι από αυτή τη διαδικασία με τον τρόπο που σχεδιάζεται, θα προκύψει ένας «τζίρος» ο οποίος μπορεί να φτάνει και στα 100 εκατ. ευρώ.

 

Πώς, λοιπόν, ένα υπερχρεωμένο νοικοκυριό θα επωμιστεί έστω και μέρος ενός τέτοιου οικονομικού βάρους; Θα πρέπει η απονομή δικαιοσύνης να έχει τόσο υψηλό κόστος; Δεν είναι φιλοσοφικά ερωτήματα. Είναι πρακτικά και πολύ σύντομα θα τα βρούμε μπροστά μας.

 

Danioliptes.gr