Η επιδίωξη της κυβέρνησης να «βγει ξανά η χώρα στις αγορές» δείχνει ότι κάποιοι δεν κατάλαβαν πολλά από τη χρεοκοπία. Ο πρωθυπουργός μας επιχαίρει γιατί δανείσθηκε με 4,95% τα 3 δισ. που θα μπορούσε να δανεισθεί με 2%.
Είναι αλήθεια ότι αυτό δείχνει μία χώρα περίπου αξιόχρεη ξανά και ότι μεγάλες επιχειρήσεις και τράπεζες μπορεί να ωφεληθούν. Θα ήθελα, όμως, να μας εξηγήσει τι θα γίνει με τα χρήματα και πώς αλλιώς θα συμβάλουν στην ανάπτυξη. Η διαφορά των τριών μονάδων για ένα δάνειο 3 δισ. είναι περίπου 150 εκατ. σε ένα 5ετές δάνειο. Σαν πολύ κουβαρντάδες δεν γίναμε, πρωθυπουργέ; Συμφωνώ ότι ήταν απολύτως ζωτικής σημασίας να ανακτηθεί η εμπιστοσύνη των αγορών. Αυτό, όμως, δεν γίνεται μόνο με την έξοδο στις αγορές. Μέχρι πριν από λίγο, «οι αγορές» δεν έκριναν ότι αξίζει να κάνουν μία επένδυση στα ακίνητα του ΤΑΙΠΕΔ, τον ΟΠΑΠ, τη ΔΕΠΑ, τη ΔΕΣΦΑ, το Ελληνικό κλπ. «Λιμπίστηκαν», όμως, το άκοπο 5%, για το οποίο δεν κινδυνεύουν πολλά.
Πρόσφατα, δύο τράπεζες δανείσθηκαν με πολύ καλά επιτόκια. Αντί να δανεισθεί, η Ελλάδα, θα προτιμούσα να κέρδιζε 50 θέσεις στη διεθνή κατάταξη ανταγωνιστικότητας καταργώντας 50 απαγορευτικές διατάξεις. Τότε θα βλέπαμε επενδύσεις, όχι με 5%, αλλά δωρεάν και με άμεση επίπτωση στην ανάπτυξη και την απασχόληση, όπως της Ryanair.
Θα μου πείτε, δεν τα βλέπει η κυβέρνηση; Χαζοί δεν είναι, αλλά προτιμούν να διατηρήσουν συνήθειες και καταστάσεις που τους βολεύουν.
Το κομματικό κράτος είναι ακόμη σχεδόν αλώβητο και η διάλυσή του θα κόστιζε πολιτικά (εκλογικά). Τα 3 δισ. θα μπορούσαν να βρεθούν από το «λίπος» όχι μόνο του 77χρονου συνταξιούχου νέου προέδρου, αλλά από την κατάργηση του ΟΠΑΔ που δεν έχει πλέον λόγο ύπαρξης.
Πέντε χρόνια μετά την έναρξη της περιπέτειας, ακόμη υπάρχουν οι Οργανισμοί που «θα» έκλειναν, και οι μετακλητοί στα υπουργεία και στη Βουλή. Η προεκλογική φιγούρα της χώρας που «δανείζεται ξανά» είναι καλό photo op για τους ιθαγενείς και καλό «ρουσφέτι» στις χρηματαγορές.
Δεν είναι όμως τόσο εθνικά χρήσιμη όσο η εξόφληση χρέους από δικές μας οικονομίες ή η επένδυση ενός δισ. απευθείας σε έργα που θα δημιουργούσαν δουλειές και πλούτο.
Λυκούργος Λιαρόπουλος
Ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών