Βίαιες ανατροπές στο ιδιοκτησιακό καθεστώς φέρνει η μαζική είσοδος επενδυτικών κεφαλαίων στις τράπεζες, ενώ αφεντικά αλλάζουν οι επιχειρήσεις με καταλύτη την ιδιωτικοποίηση της Eurobank.
Σημαντικές αλλαγές στο ιδιοκτησιακό καθεστώς επιχειρήσεων αναμένεται να φέρει η μαζική είσοδος επενδυτικών μμ &. κεφαλαίων στις τράπεζες. Με τον ίδιο βίαιο τρόπο που η ανακεφαλαιοποίηοη των τραπεζών ανέτρεψε τις ιδιοκτησιακές σχέσεις στα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, οδηγώντας εκτός παιχνιδιού παλαιούς μετόχους, ακόμη και μεγαλομετόχους, έτσι και ο έλεγχος τραπεζών από επιθετικά επενδυτικά κεφάλαια αναμένεται να επιφέρει σε υπερχρεωμένες επιχειρήσεις αλλαγή ιδιοκτησιακού καθεστώτος με τρόπο πρωτόγνωρο νια τα ελληνικά δεδομένα.
Προϋποθέσεις ανάκαμψης
Επιχειρηματικοί κύκλοι υποστηρίζουν στο Βήμα της Κυριακής ότι, οι διεργασίες αυτές θα δημιουργήσουν ένα νέο τοπίο στην αγορά και θα απελευθερώσουν δυνάμεις για την ταχύτερη ανάκαμψη. Παράλληλα, οι τράπεζες θα απαλλαγούν από τα βαρίδια των μη εξυπηρετούμενων δανείων, εξέλιξη που θα τους επιτρέψει να παίξουν τον ρόλο τους στην ανάκαμψη της οικονομίας.
Μετά την ολοκλήρωση της αύξησης μετοχικού κεφαλαίου της Eurobank, για πρώτη φορά ο έλεγχος μίας από τις μεγαλύτερες τράπεζες της χώρας θα περάσει στα χέρια επενδυτικών κεφαλαίων. Οι στρατηγικοί επενδυτές, δηλαδή το consortium που αποτελείται από τα επενδυτικά κεφάλαια Fairfax, Capital, WilburRoss, Fidelity, Mackenzie και Brookfield, θα ελέγχει το 30% και θα έχει τον πρώτο λόγο στην εταιρική διακυβέρνηση της τράπεζας. «Θα είναι η πρώτη φορά στην Ελλάδα που μια από τις συστημικές τράπεζες, η οποία ελέγχει περίπου το ένα τέταρτο της αγοράς, θα αποφασίζει με καθαρά τεχνοκρατικά κριτήρια» αναφέρουν τραπεζικοί κύκλοι. Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, «θα δούμε πρωτόγνωρα πράγματα για την εγχώρια αγορά, τα οποία εφαρμόζονται κατά κόρον στο εξωτερικό σε περιπτώσεις αναδιάρθρωσης προβληματικών επιχειρήσεων και κλάδων».
Σήμερα οι τράπεζες δεν διακόπτουν εύκολα τη χρηματοδότηση προβληματικών επιχειρήσεων, σε κάποιες περιπτώσεις δικαιολογημένα, σε κάποιες άλλες όμως αδικαιολόγητα. Στην τελευταία κατηγορία, όπως λένε στην τραπεζική αγορά, ανήκουν υπερχρεωμένες εταιρείες από τους κλάδους των ιχθυοκαλλιεργειών, της ακτοπλοΐας κ.λπ. Ποιες όμως είναι οι επιχειρήσεις στην Ελλάδα, που δεν αντιμετωπίζουν ζητήματα έλλειψης ρευστότητας, αλλά και παράλληλα, ζητήματα υπέρχρεωσης;
Οι νέες πρακτικές που αναμένεται να φέρουν στην εγχώρια αγορά τα επενδυτικά κεφάλαια εκτιμάται ότι θα οδηγήσουν σε τέτοιου είδους αποφάσεις. «Αρκεί να βγάλει κάποιος διαταγή πληρωμής για να αρχίσει το πανηγύρι» αναφέρουν τραπεζικές πηγές.
Μόνο που ακόμη κι αν βγάλει κάποιος διαταγή πληρωμής, η τράπεζα δεν εμφανίζεται στην διαδικασία της ανακοπής, ώστε να συνεχίζει να εμφανίζει το ακίνητο στην κατοχή της.
Επίσης μπορεί να υπάρξουν πωλήσεις δανειακών χαρτοφυλακίων σε distressfunds, κάτι που μέχρι σήμερα δεν έχει συμβεί στην ελληνική αγορά.
Σύμφωνα με τραπεζικές πηγές, η νέα ιδιοκτησία της Eurobank έχει κάθε λόγο να θέλει να προχωρήσει στη ρευστοποίηση των προβληματικών δανείων προκειμένου να εξυγιάνει το χαρτοφυλάκιο της τράπεζας, να πάρει τις ζημιές της και να ξεκινήσει από άλλη βάση ώστε να πετύχει την άνοδο της τιμής της μετοχής που είναι το ζητούμενο.
Το ενδεχόμενο αυτό εκτιμάται ότι θα επηρεάσει την πολική των άλλων τραπεζών. «Οι μέτοχοι στις υπόλοιπες τράπεζες που είναι hedgefunds και άλλα επενδυτικά κεφάλαια θα ζητούν από τις διοικήσεις τους να κάνουν το ίδιο με τη Eurobank” αναφέρουν τραπεζικές πηγές και προσθέτουν ότι «η αντανάκλαση που θα έχει η στάση της Eurobank στις άλλες τράπεζες θα οδηγήσει σε σημαντικές αλλαγές στον επιχειρηματικό χάρτη της χώρας».
Με το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΣ) να μη συμμετέχει στην εκλογή διοίκησης των ιδιωτικοποιημένων τραπεζών, οι ψήφοι των θεσμικών θα «βγάζουν διοίκηση». Για παράδειγμα, στην Εθνική Τράπεζα μετά την αύξηση εκτιμάται ότι hedgefunds θα ελέγχουν περί το 30% της τράπεζας και ως εκ τούτου θα έχουν τον πρώτο λόγο. Με την Εθνική να συμμετέχει στη δανειοδότηση των μεγάλων ελληνικών επιχειρήσεων, γίνεται προφανές το μέγεθος των αλλαγών που μπορεί να επιφέρει στο επιχειρηματικό γίγνεσθαι της χώρας η λήψη αποφάσεων με καθαρά τεχνοκρατικά κριτήρια.
Η απεμπλοκή των τραπεζών από τα προβληματικά δάνεια θα τους επιτρέψει να αντικαταστήσουν τις χορηγήσεις αυτές με νέες προς υγιείς επιχειρήσεις. Μια τέτοια εξέλιξη αναμφίβολα θα τόνωνε τη διαδικασία ανάκαμψης της οικονομίας. Στα θετικά συγκαταλέγεται επίσης ότι το τραπεζικό σύστημα θα απαγκιστρωθεί από τις κακώς νοούμενες κοινωνικο-οικονομικοπολιτικές σχέσεις στη χορήγηση δανείων, οι οποίες έχουν ταλαιπωρήσει και ταλαιπωρούν την οικονομία.
Το στοίχημα για να καταστεί βιώσιμο το χρέος
Η μετατροπή των κυμαινόμενων επιτοκίων σε σταθερά και η επιμήκυνση οι πρώτοι στόχοι της κυβέρνησης.
Με την ίδια μαξιμαλιστική τακτική που ακολούθησε στο θέμα του πρωτογενούς πλεονάσματος και της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών προσέρχεται στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων για το χρέος το ΔΝΤ. Πηγές που είναι σε θέση να γνωρίζουν αναφέρουν ότι το ΔΝΤ υποστηρίζει ότι το χρέος δεν είναι βιώσιμο και ότι το 2020 θα είναι της τάξεως του 150%-170% του ΑΕΠ και όχι 124% που προβλέπεται στο πρόγραμμα προσαρμογής, χωρίς ωστόσο να δίνονται εξηγήσεις από το Ταμείο για το πώς καταλήγει στο συμπέρασμα αυτό.
Το ΔΝΤ εφάρμοσε την ίδια τακτική στο θέμα του προϋπολογισμού, υποστηρίζοντας ότι τα νούμερα του υπουργού Οικονομικών Γιάννη Στουρνάρα ήταν αισιόδοξα και ζητούσε περισσότερους φόρους και περικοπές. Το αποτέλεσμα ήταν πρωτογενές πλεόνασμα πάνω από κάθε πρόβλεψη και μεγαλύτερο πλήγμα στην οικονομία από την υπερφορολόγηση.
Ανάλογη ήταν η στάση του και στο ζήτημα της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών, όταν ζητούσε υπερτριπλάσια ποσά από αυτά που υπολόγιζε η Τράπεζα της Ελλάδος. Και στην περίπτωση αυτή ο εκπρόσωπος του ΔΝΤ Πόουλ Τόμσεν αμφισβητούσε τα στοιχεία του διοικητή Γιώργου Προβόπουλου, στα οποία είχε καταλήξει με βάση την αξιολόγηση των τραπεζικών δανείων από την BlackRock σε συνεργασία με τις διεθνείς εταιρείες Ernst& Young και Rothschild, χωρίς ο ίδιος να παρουσιάζει στοιχεία για το πώς κατέληγε στα ποσά που ζητούσε.
Αντιθέτως η Κομισιόν θεωρεί το χρέος βιώσιμο. Στην έκθεσή της που δόθηκε στη δημοσιότητα την περασμένη Παρασκευή κάνει λόγο για ελαφρά επιδείνωση του λόγου χρέους προς ΑΕΠ σε σχέση με τις εκτιμήσεις του Ιουλίου του 2013.
Σύμφωνα με τις προβλέψεις της, ο λόγος χρέους προς ΑΕΠ θα διαμορφωθεί στο 125% του ΑΕΠ το 2020 και στο 112% το 2022. Βάσει του δυσμενέστερου σεναρίου που εξετάζει, ο λόγος θα μειωθεί αρχικά αλλά στη συνέχεια θα σταθεροποιηθεί σε υψηλά επίπεδα. Αντιθέτως, βάσει του πιο ευνοϊκού σεναρίου, το χρέος θα μπορούσε να φθάσει ακόμη και στο 110% του ΑΕΠ το 2020.
Για την ελληνική πλευρά το χρέος θεωρείται ήδη βιώσιμο. Και τούτο διότι η εξυπηρέτηση του χρέους γίνεται κατά κύριο λόγο με κυμαινόμενο επιτόκιο και τα επιτόκια που έχουν προβλεφθεί στο πρόγραμμα είναι πολύ υψηλότερα από αυτά που ισχύουν σήμερα και εκτιμάται ότι θα ισχύσουν στο κοντινό μέλλον. Για παράδειγμα, το 2014 προβλέπεται ότι θα πληρώσουμε νια τόκους 9,4 δισ. ευρώ. Όμως, εξαιτίας της πολιτικής των χαμηλών επιτοκίων που εφαρμόζει η ΕΚΤ, το υπουργείο Οικονομικών υπολογίζει ότι θα πληρώσουμε 5,8 δισ. ευρώ.
Μηδενικά επιτόκια
Με δεδομένο λοιπόν ότι το 80% του ελληνικού χρέους είναι σε κυμαινόμενο επιτόκιο, 1% χαμηλότερο επιτόκιο τον χρόνο σημαίνει ετήσιο όφελος περί τα 2,5 δια ευρώ σε τόκους ή 25-50 δισ. ευρώ σε βάθος 10ετίας ή 20ετίας. Πρόκειται για ποσά που παίζουν σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση του χρέους σε βιώσιμα επίπεδα. Για τον λόγο αυτόν βασικός στόχος της ελληνικής πλευράς είναι η μετατροπή των κυμαινόμενων επιτοκίων σε σταθερά.
Με δεδομένα τα σημερινά χαμηλά επίπεδα των επιτοκίων, κοινοτικές πηγές αναφέρουν ότι η τελική συμφωνία για το χρέος θα προβλέπει μηδενικά επιτόκια, δηλαδή επιτόκια κοντά στο 0,5%. Η μείωση αυτή, σε συνδυασμό με την επιμήκυνση των λήξεων έως και 50 χρόνια, θα ελαφρύνει σημαντικά την εξυπηρέτηση του χρέους και θα καταστήσει τη χώρα χρηματοδοτήσιμη.
Προς το παρόν, πάντως, οι εμπλεκόμενες στη διαπραγμάτευση πλευρές δεν ανοίγουν τα χαρτιά τους.
Danioliptes.gr