Όλοι καταλαβαίνουν τη χαρά του Γιάννη Στουρνάρα για την αποχώρησή του από την κυβέρνηση και τη «μετακόμισή» του στη διοίκηση της Τράπεζας της Ελλάδος.
Οπότε τα «αστειάκια» και η χαλάρωση με το Σόιμπλε στο Βερολίνο δικαιολογούνται. Όχι όμως και το άγριο δούλεμα με το οποίο μας περιποιήθηκε. Όχι να μας πει και ο πρώην «τσάρος», ότι δυσκολεύεται στα οικονομικά του και για την καλύτερη διαχείριση τα έχει αναθέσει στη γυναίκα του.
Όχι τη μια να μας πουλάει τα σούσι με τα οποία ο ταλαίπωρος έβρισκε παρηγοριά στις εξαντλητικές νύχτες με τον Τόμσεν και τους λοιπούς, αποφεύγοντας τα φτωχικά σουβλάκια του Σταϊκούρα και από την άλλη να παριστάνει στο Σόιμπλε και σε μας το φτωχαδάκι. Μήπως τα καλοκαίρια στη Σύρο ταξιδεύει με το πλοίο ως λαθρεπιβάτης;
Ανενδοίαστη προσβολή για τον φτωχό, που του πετσόκοψε το μισθό ή τη σύνταξη και του έριξε και την «κατραπακιά» των απίστευτων φόρων, εισφορών κλπ.
Ας μην περιφέρει λοιπόν άλλο τη φτώχεια του, δίκην σύγχρονου Βασιλάκη καΐλα, διότι και ο μισθός του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος και τα επιπλέον συνοδευτικά προνόμια που απολαμβάνει μόνο ευκαταφρόνητα δεν είναι. Παρεμπιπτόντως, ήταν «απόλαυση», στο μασάζ που επιχείρησε να κάνει σε όσους υπουργούς απέπεμψε ο Σαμαράς. Εγκώμια για τον Άδωνι, τον Χατζηδάκη, αλλά και τον παραμένοντα Βρούτση για τις «Θερμοπύλες» που κράτησε στο Εργασίας. Για γέλια και για κλάματα συγχρόνως δηλαδή.
PRESS TIME