Γερμανική “κατοχή”

του Άγγελου Αγγελίδη

Αυτό που συνέβη χθες στη Γαλλία αποτελεί ιστορικό γεγονός… Η κυβέρνηση της δεύτερης ισχυρότερης οικονομίας της ΕΕ εξαναγκάστηκε σε παραίτηση γιατί ένας υπουργός της τόλμησε να ασκήσει κριτική στην οικονομική πολιτική του… Βερολίνου.

 

Η καρατόμηση της κυβέρνησης ήρθε με εντολή της Φράου Μέρκελ, η οποία μέρα με τη μέρα υιοθετεί όλο και περισσότερο πρακτικές του παρελθόντος της Γερμανίας, για τις οποίες η χώρα αισθανόταν άσχημα μέχρι πρόσφατα. Θυμίζοντας το άχαρο γερμανικό παρελθόν του Γ’ Ράιχ, η Γερμανία πλέον επιβάλλεται ξεκάθαρα σε όποιον τολμήσει να αντιταχθεί στα σχέδια της. Παλαιότερα, επιχείρησε δύο φορές να το κάνει με τα όπλα. Πλέον, το κάνει με το χρήμα…

 

Η ειδικοί πλέον έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η Γερμανία κάνει μόνη της παιχνίδι στην ΕΕ. Το έτερόν της ήμισυ στην ευρωπαϊκή ατμομηχανή, η Γαλλία, έχει παραδώσει τελείως τα όπλα εδώ και καιρό. Αυτό το έχουμε διαπιστώσει από την αρχή της οικονομικής κρίσης, την εποχή που τα γαλλικά μέσα ενημέρωσης αποκαλούσαν τον τότε πρόεδρο Νικολά Σαρκοζί «σκυλάκι της Ανγκελα Μέρκελ». Εκτοτε η διαπίστωση αυτή επιβεβαιώνεται με κάθε ευκαιρία.

 

Οπως με την παραίτηση της γαλλικής κυβέρνησης τη Δευτέρα. Αφορμή υπήρξε ο υπουργός Οικονομικών Αρνό Μοντεμπούρ που ζήτησε αλλαγή πολιτικής γιατί με τη λιτότητα δεν αντιμετωπίζεται η κρίση. Μόνο που την πολιτική λιτότητας την προστάζει το Βερολίνο και ο Ολάντ απλώς την εφαρμόζει. Εξ ου ο μονόδρομος: η πολιτική δεν αλλάζει με τίποτε, άρα θα αλλάξει ο υπουργός.

 

Οι δηλώσεις του 51χρονου Μοντεμπούρ δεν αφήνουν καμία αμφιβολία για την αιτία της απομάκρυνσής του. Σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Le Monde» το Σάββατο αλλά και σε ομιλία του σε εκδήλωση των γάλλων Σοσιαλιστών την Κυριακή ζήτησε από τη Γαλλία να αντισταθεί στη «μονομανία» της Γερμανίας με τη λιτότητα και να προωθήσει στην ευρωζώνη «εναλλακτικές πολιτικές» που θα ενισχύσουν την κατανάλωση των νοικοκυριών.

 

«Δεν μπορούμε άλλο να αφηνόμαστε να παρασυρθούμε. Αν πρέπει να ευθυγραμμιζόμαστε με την πιο ακραία ορθοδοξία της γερμανικής Δεξιάς, αυτό σημαίνει ότι ακόμη και όταν οι Γάλλοι ψηφίζουν τη γαλλική Aριστερά, στην πραγματικότητα ψηφίζουν την εφαρμογή του προγράμματος της γερμανικής Δεξιάς» είπε ο πρώην υπουργός.

 

 «Η Γαλλία είναι η δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία της ευρωζώνης και η πέμπτη μεγαλύτερη δύναμη στον κόσμο, και δεν σκοπεύει να ευθυγραμμίζεται με τις υπερβολικές μονομανίες των γερμανών συντηρητικών» είπε ο Μοντεμπούρ. «Γι’ αυτό έφθασε ο καιρός η Γαλλία και η κυβέρνησή της, στο όνομα της επιβίωσης της ΕΕ, να προβάλουν μια δίκαιη και λογική αντίσταση στις πολιτικές αυτές». Ο Μοντεμπούρ πρότεινε η Γαλλία «να εξελίξει τις πολιτικές επιλογές της» προκειμένου «να δώσει προτεραιότητα στην έξοδο από την κρίση και να αφήσει να περάσει σε δεύτερη μοίρα η δογματική μείωση των ελλειμμάτων που μας οδηγεί στη λιτότητα και στην ανεργία».

 

«Σήμερα η αναγκαστική μείωση των ελλειμμάτων αποτελεί οικονομική εκτροπή διότι επιδεινώνει την ανεργία, οικονομικό παραλογισμό διότι καθιστά αδύνατο το νοικοκύρεμα των δημοσίων οικονομικών και μια δυσοίωνη πολιτική διότι σπρώχνει τους Ευρωπαίους στην αγκαλιά των εξτρεμιστικών κομμάτων». Σύμφωνα με τον πρώην, πλέον, υπουργό Οικονομικών τα προβλήματα σε ευρωπαϊκό επίπεδο είναι δύο ειδών: δημοσιονομικά, «λόγω της συσσώρευσης μέτρων λιτότητας στην ΕΕ», και νομισματικά: «Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα πρέπει να αλλάξει τακτική και να αρχίσει να κάνει αυτό που κάνουν όλες οι κεντρικές τράπεζες στον κόσμο, κυρίως των χωρών που επιθυμούν να ενισχύσουν την ανάπτυξη: δηλαδή να αγοράσει το δημόσιο χρέος».

 

Η αντίδραση του Φρανσουά Ολάντ – πρόσταξε τον πρωθυπουργό του Μανιέλ Βαλς να υποβάλει την παραίτηση όλης της κυβέρνησης τη Δευτέρα και να σχηματίσει νέα την Τρίτη – δείχνει ότι ο γάλλος πρόεδρος έχει πλήρη αδυναμία να αλλάξει πολιτική παρ’ όλο που η λιτότητα είναι αποδεδειγμένο στην πράξη ότι δεν βγάζει πουθενά τη χώρα. Επιπλέον, ο Ολάντ δεν διαθέτει τη βούληση να αντισταθεί στη γερμανίδα καγκελάριο.  

 

Η συνταγή που καλείται να εφαρμόσει η Γαλλία για να αναζωογονήσει την οικονομία της είναι να προσφέρει φοροαπαλλαγές στις επιχειρήσεις (θυμίζουμε ότι ο Ολάντ εξελέγη το 2012 υποσχόμενος φορολόγηση 75% των πλουσίων, κάτι το οποίο σήμερα έχει πάει εντελώς περίπατο) και παράλληλα να μειώσει το δημόσιο έλλειμμα με νέες περικοπές. Η Γαλλία εμφανίζει μηδενική ανάπτυξη το 2014, η ανεργία ξεπερνά το 10% και το έλλειμμα δεν έχει καμία πιθανότητα να περιοριστεί κάτω του 3,8% όπως είχε συμφωνήσει το Παρίσι με τις Βρυξέλλες (και το Βερολίνο) – και αυτό χαριστικά γιατί, κανονικά, το έλλειμμα πρέπει να πέσει κάτω από το 3%. Ωστόσο λίγες ημέρες προτού κάνει τις επίμαχες δηλώσεις ο Μοντεμπούρ, ο Ολάντ είχε δηλώσει κατηγορηματικά ότι δεν θα άλλαζε κατεύθυνση η οικονομική πολιτική της χώρας.

 

Ο Μοντεμπούρ εκπροσωπεί την αριστερή πτέρυγα του Σοσιαλιστικού Κόμματος. Η απομάκρυνσή του από την κυβέρνηση όχι μόνο θα δυσαρεστήσει πολλούς ψηφοφόρους των Σοσιαλιστών αλλά και θα δυσχεράνει την ψήφιση από τη Βουλή των μη δημοφιλών μέτρων, όπως οι φοροαπαλλαγές των επιχειρηματιών και οι περικοπές των δημοσίων δαπανών, καθώς θεωρείται ότι έχει πίσω του και άλλους βουλευτές.

 

Η Γαλλία βρίσκεται σε δεινή θέση. Το κόστος παραγωγής της είναι υψηλό, κατά συνέπεια τα προϊόντα της ακριβά. Επιπλέον, μέχρι σήμερα η Γαλλία παρήγαγε προϊόντα για την εσωτερική αγορά της, τις αποικίες της και την ΕΕ. Αντίθετα, η Γερμανία έχει πιο χαμηλό κόστος παραγωγής και επιπλέον όχι μόνο φθηνότερα αλλά και καλύτερα προϊόντα σε σχέση με τη Γαλλία. Επίσης, η Γερμανία ποτέ δεν παρήγαγε για την εσωτερική της αγορά, αλλά για να κάνει εξαγωγές. Και ειδικά, εκτός ΕΕ διατηρώντας ορθάνοιχτη τη πόρτα μεγάλων αγορών τρίτων χωρών, όπως η Κίνα, η Ρωσία, οι ΗΠΑ, η Βραζιλία… 

 

Danioliptes.gr