Διάλυση του γνωστού νόμου Κατσέλη (νόμος 3869/2010), που προσφέρει προστασία και «κούρεμα» χρεών σε δανειολήπτες προωθούν οι τράπεζες, στα πλαίσια των «ρυθμίσεων» για τη διευθέτηση του ιδιωτικού χρέους.
Στόχος να «πέσουν» οι δανειολήπτες στη φάκα του εξωδικαστικού συμβιβασμού, ώστε να περιοριστούν στο ελάχιστο οι υποθέσεις που θα φτάνουν στα Ειρηνοδικεία, άρα και οι υπερχρεωμένοι δανειολήπτες που θα δουν το χρέος τους να «κουρεύεται».Και αυτό γιατί πλέον υπάρχουν υποθέσεις με δικάσιμο το 2022 και μέχρι τότε για το δάνειο δεν καταβάλλεται καμία δόση.
Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες της «F&M Voice» τα τραπεζικά επιτελεία ανταλλάσουν προτάσεις και ιδέες ώστε να δημιουργηθεί ο νέος… οδικός χάρτης σε επίπεδο Ελληνικής Ένωσης Τραπεζών και να ενσωματωθεί στο μεγαλύτερο βαθμό στις αλλαγές του Πτωχευτικού Δικαίου που προετοιμάζει το υπουργείο Ανάπτυξης. Άγνωστη μέχρι στιγμής τύχη του Κώδικα Δεοντολογίας των Τραπεζών που μεταξύ άλλων ορίζει το μόντέλο του «συνεργάσιμου δανειολήπτη». Τα πιστωτικά ιδρύματα θέλουν να ισχύσει απαρέγκλιτα ο εξωδικαστικός συμβιβασμός και αυτό θα εισηγούνται, σύμφωνα με πληροφορίες στο υπουργείο Ανάπτυξης, επιδιώκοντας στην πράξη να καταργηθεί ο ευνοϊκός νόμος.
Οι τράπεζες λοιπόν, ζητούν καταρχήν να δίδεται λύση σε κάθε περίπτωση από κοινού με τον οφειλέτη. Και όχι ο εξωδικαστικός συμβιβασμός να είναι μια τυπική διαδικασία πριν πάει η υπόθεση για ρύθμιση των χρεών στο δικαστήριο. Ουσιαστικά θέλουν να κόψουν την ροή υποθέσεων προς τα Ειρηνοδικεία, καθώς την περίοδο 2011 -2013 είχαν ρυθμιστεί οφειλές 500 εκατ. ευρώ με 7.600 αποφάσεις. Έχουν δικαιωθεί ως τώρα περίπου 7.000 νοικοκυριά, ενώ με βάση τις τελευταίες εκτιμήσεις, περίπου 130.000 νοικοκυριά διεκδικούν στα δικαστήρια τη ρύθμιση. Τα ιδρύματα θεωρούν πολύ μικρό ποσό το υποχρεωτικό 10% που καταβάλλουν οι οφειλέτες στεγαστικών δανείων, μέχρι να εκδικαστεί η υπόθεση τους και ζητούν επίσης να εκτελούνται στην πράξη οι αποφάσεις ρευστοποίησης περιουσίας οφειλών συνολικού ύψους έως και 10 δισ. ευρώ.
«Θέλουμε πιο αποτελεσματική λειτουργία του νόμου, ώστε να αποκλειστούν όσοι εκμεταλλεύονται τα “παραθυράκια” και προσφεύγουν στη δικαιοσύνη για ρύθμιση των οφειλών τους ενώ διαθέτουν οικονομική ευρωστία και ακίνητη περιουσία» ανέφερε σχετικά αρμόδιο τραπεζικό στέλεχος.
Για να περιοριστούν οι περιπτώσεις που μπορούν να προσφύγουν στη δικαιοσύνη, οι τράπεζες ζητούν να υποχρεούται ο πελάτης να υποβάλλει πλήρη οικονομικό φάκελο με στοιχεία εισοδήματος, περιουσιολογίου κλπ.
Ο φάκελος θα υποβάλλεται μαζί με την αίτηση για εξωδικαστικό συμβιβασμό ενόψει της τελικής επιδίωξής του δανειολήπτη για υπαγωγή στο νόμο Κατσέλη.
Τρίτον, οι τράπεζες επιθυμούν η περίοδος για την οποία δεν καταβάλλεται κανένα ποσό για την εξόφληση-τακτοποίηση του δανείου να διαρκεί όσο διαρκούν και οι διαπραγματεύσεις με τον πελάτη στο πλαίσιο του εξωδικαστικού συμβιβασμού.
Υπενθυμίζεται ότι όταν τέθηκε σε ισχύ ο νόμος για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά, η πληρωμή των δόσεων πάγωνε μέχρι την εκδίκαση της υπόθεσης. Αυτό όμως άλλαξε και ο δανειολήπτης υποχρεούται να καταβάλλει ένα ποσό που του ορίζει το δικαστήριο, με ελάχιστο τα 40 ευρώ. Πλέον το δικαστήριο ελέγχει όλα τα στοιχεία που αποδεικνύουν την οικονομική κατάστα ση του δανειολήπτη και μπορεί να ορίσει δόση (μέχρι την εκδίκαση της υπόθεσης) μικρότερη ακόμη και από το 10% που είχε τεθεί ως ελάχιστο.
ΤΙ ΟΡΙΖΕΙ Ο ΝΟΜΟΣ ΧΙΛΙΑΔΩΝ ΔΑΝΕΙΟΛΗΠΤΩΝ Κατσέλη: Υπενθυμίζεται ότι με τις διατάξεις του νόμου Κατσέλη, τα Ειρηνοδικεία, αποφασίζουν εάν και πόσο από το χρέος θα πληρώσουν οι δανειολήπτες, αξιολογώντας τις συνολικές οικονομικές τους δυνατότητες.
Πέραν της δυνατότητας ρύθμισης ή και διαγραφής μέρους του χρέους, ο νόμος αποτελεί και ασπίδα προστασίας στον κίνδυνο πλειστηριασμού. Από την υποβολή της αίτησης στο δικαστήριο, ισχύει αναστολή πλειστηριασμού (ως την έκδοση προσωρινής διαταγής, όμως συνήθως ως την εκδίκαση της υπόθεσης, καθώς η προσωρινή διαταγή που εκδίδεται προστατεύει τον δανειολήπτη).
Ο νόμος 3869/2010, όπως τροποποιήθηκε από τον 4161/2013, προβλέπει αναστολή των διωκτικών μέτρων από τη στιγμή της κατάθεσης της αίτησης για διάστημα δύο μηνών, χρόνος που παρέχεται για τη διερεύνηση προδικαστικού συμβιβασμού.
Εντός του διμήνου θα πρέπει να επικυρωθεί η αίτηση και εντός εξαμήνου, εάν στο μεταξύ δεν έχει επέλθει συμβιβασμός, να συζητηθεί. Αυτό που επισημαίνουν οι τραπεζίτες είναι ότι δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις εκείνων που, αν και γνωρίζουν εξαρχής ότι δεν πληρούν τις προϋποθέσεις της πτωχευτικής διαδικασίας, καταθέτουν αίτηση προκειμένου να επωφεληθούν της δίμηνης αναστολής των διωκτικών μέτρων.
Με δεδομένο ότι λόγω φόρτου τα Ειρηνοδικεία δεν είναι σε θέση να εξετάσουν τις υποθέσεις μέσα στο δίμηνο, η αναστολή της κατάσχεσης παρατείνεται για πολύ μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, ακόμη και στις περιπτώσεις που ο δανειολήπτης δεν πληροί τις προϋποθέσεις για υπαγωγή στις ευεργετικές διατάξεις του νόμου.
Για να περιοριστούν οι περιπτώσεις που μπορούν να προσφύγουν στη δικαιοσύνη, οι τράπεζες ζητούν να υποχρεούται ο δανειολήπτης να υποβάλλει πλήρη οικονομικό φάκελο με στοιχεία εισοδήματος, περιουσιολογίου κλπ.
Οι τράπεζες θεωρούν πολύ μικρό ποσό το 10% για τα στεγαστικά δάνεια και επιθυμούν να αυξηθεί ώστε να οδηγείται σε μείωση η οφειλή. Επίσης, θέλουν σαφείς κυρώσεις στην περίπτωση που κάποιος δανειολήπτης δεν καταβάλλει ούτε την ελάχιστη οφειλή όπως αυτή ορίζεται από το δικαστήριο.
«Θα μπορούσε να υπάρχει μια περίοδος ανοχής 3-4 μηνών που θα μείνει απλήρωτη η οφειλή αλλά εκμεταλλεύονται τα «παραθυράκια» για να μην πληρώνουν. Με το πέρας της, θα έπρεπε ο δανειολήπτης να μην εμπίπτει στο πτωχευτικό δίκαιο και να μπορεί η τράπεζα να κινηθεί εναντίον του», σημείωναν αρμόδιες τραπεζικές πηγές.
Τέλος, τα πιστωτικά ιδρύματα θέλουν να εκτελούνται οι αποφάσεις ρευστοποίησης περιουσίας, κάτι που ουσιαστικά δεν γίνεται. Σήμερα αν και υπάρχουν αποφάσεις για πλειστηριασμό ακινήτων (όχι πρώτη κατοικία) για χρέη προς τράπεζες, αυτές εντέλει στην πλειονότητά τους ή δεν εκτελούνται ή οι πλειστηριασμοί δεν αποφέρουν αποτέλεσμα λόγω έλλειψης αγοραστικού ενδιαφέροντος.
Danioliptes.gr