Με ελιγμούς και λογιστικά τεχνάσματα προσπαθεί η κυβέρνηση να βγει από τη δυσχερή θέση στην οποία βρίσκεται.
Το ότι οι τέσσερις ελληνικές τράπεζες πέρασαν με επιτυχία τα τεστ αντοχής (stress tests) της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας οφείλεται όχι τόσο σε πραγματικά στοιχεία, δηλαδή ισολογισμούς του 2013 και αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου, όσο στα σχέδια αναδιάρθρωσης που παρουσίασαν οι τράπεζες και τα οποία, παραδόξως, έγιναν αποδεκτά από τους ελεγκτές.
Πρόκειται ασφαλώς για ένα δώρο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας προς την ελληνική κυβέρνηση, μια πολιτική «ένεση», αφού τα διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία δεν παύουν να επισημαίνουν ότι τρεις στις τέσσερις ελληνικές τράπεζες απέτυχαν στα τεστ αντοχής της ΕΚΤ, η οποία, μάλιστα, από τις 4 Νοεμβρίου 2014 αναλαμβάνει την απευθείας εποπτεία όλων των ευρωπαϊκών τραπεζών.
Οι ανούσιοι κυβερνητικοί πανηγυρισμοί δεν ομολογούν ωστόσο το πιο βασικό αυτής της «αντοχής», ότι δηλαδή οι τράπεζες στηρίχτηκαν στους Έλληνες φορολογουμένους, αφού το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, το Δημόσιο δηλαδή, που είναι και βασικός μέτοχος στις τέσσερις συστημικές τράπεζες, εξαιρέθηκε από την αύξηση μετοχικού κεφαλαίου την οποία σκανδαλωδώς έκαναν την περασμένη άνοιξη οι τράπεζες.
Είναι γνωστή η τακτική της συγκυβέρνησης να επιδίδεται σε παιχνίδια εντυπώσεων, το σημαντικό ωστόσο είναι ότι την ακολουθούν σ’ αυτήν την επικοινωνιακή απάτη τα πρόθυμα μέσα μαζικής ενημέρωσης.
Αυτή τη φορά άκριτα υιοθέτησαν την «επιτυχία» των τραπεζών, αποδεικνύοντας ότι δεν ενδιαφέρονται για την κοινωνία, που εξακολουθεί να αφαιμάσσεται και να υποφέρει, αλλά για τα δικά τους «κόκκινα» δάνεια.
Εξακολουθεί να είναι απορίας άξιο ότι οι τράπεζες «κατάφεραν» να αντεπεξέλθουν στον έλεγχο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας με μόνο τους όπλο τη μελλοντική ενίσχυση των κεφαλαίων τους: πωλήσεις περιουσιακών στοιχείων, πωλήσεις θυγατρικών, μείωση λειτουργικών εξόδων, απολύσεις κ.λπ.
Είναι η συσπείρωση των συστημικών δυνάμεων που κατασκεύασε αυτή την «επιτυχία», δυστυχώς όμως για όλες αυτές εκείνο που μένει ως πραγματικότητα είναι η έλλειψη ρευστότητας στην αγορά και η δεινή καθημερινή αποτύπωση του κυβερνητικού έργου.
Ουσιαστικά, η πραγματική οικονομία βρίσκεται σε τέλμα και μόνος χρηματοδότης της είναι τα ελληνικά νοικοκυριά, η άγρια φορολόγησή τους και η αέναη εισφορά τους. Η ιστορία επαναλαμβάνεται. Πληρώνουν οι φτωχοί για να ζουν άνετα οι πλούσιοι. Είναι ο άγριος νόμος του καπιταλισμού που επιβάλλεται σε όσους δεν είναι σε θέση -ακόμη- να αντιδράσουν.
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ
Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.