Αφού τη φέσωσαν, τώρα ξεπουλάνε την Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης

Ρεπορτάζ: Δημήτρης Ουζουνίδης

 Για 20-40 εκατομμμύρια ευρώ θέλουν η τρόικα της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ να ξεπουλήσουν την Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης, της οποίας η αξία ξεπερνά το ένα δισεκατομμύριο ευρώ, χωρίς να διασφαλιστεί ούτε καν ότι μόνο Ελληνες πολίτες θα δουλεύουν στην βιομηχανία και θα προμηθεύεται μόνο ζάχαρη από παραγωγούς στην Ελλάδα.

Ακόμη και φέτος, η Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης γνώρισε κερδοφορία, αλλά το διοικητικό συμβούλιο της Αγροτικής Τράπεζας, της οποίας η ΕΒΖ είναι θυγατρική, αλλά η κυβέρνηση θέλει να την ξεπουλήσει με ανεπανόρθωτες συνέπειες για τον κοινωνικό ιστό της χώρας, καθώς δεκάδες χιλιάδες οικογένειες ζούνε από το εμπόριο ζάχαρης στην Ελλάδα.

Στην περίπτωση της ΕΒΖ, αποδεικνύεται ότι κυβέρνηση και Αγροτική Τράπεζα συμφωνήσανε να προχωρήσουν στο ξεπούλημά της όπως και στο ξεπούλημα άλλων θυγατρικών -κερδοφόρων- εταιριών της τράπεζας, βάζοντας κάτω από το χαλί τα θαλασσοδάνεια των πολλών εκατομμυρίων ευρώ που έδιναν ασύστολα τα εκάστοτε δ.σ. της τράπεζας σε ΝΔ και ΠΑΣΟΚ έναντι υποσχέσεων για κρατικές και κοινοτικές επιδοτήσεις που δεν καταλήγανε βέβαια στους αγρότες ή έστω στην ποιοτική ανάπτυξη της ΕΒΖ αλλά στα χέρια των τραπεζιτών.

Τί σημαίνει αν μια βιομηχανία με πολλά εργοστάσια και μονάδες παραγωγής και επεξεργασίας ζάχαρης στις πιο προβληματικές περιοχές από άποψη ανεργίας στην Ελλάδα με τεράστια ακίνητη περιουσία και με μια αλυσίδα που ξεκινά από τευτλοπαραγωγούς και καταλήγει σε καφετέριες κλείσει;

Τί θα σημάνει να αγοράζουμε, προπληρώνοντας ζάχαρη από την Πολωνία ή από άλλα κράτη-μέλη της ΕΕ 60 λεπτά ακριβότερααπό ότι σήμερα στην περίπτωση που δεν θα υπάρχει πλέον παραγωγή ζάχαρης στη Βόρεια Ελλάδα;

Για ποιο λόγο κόπτωνται οι κυβερνώντες και τα golden boys της Atebank να ξεπουλήσουν μια από τις πιο σημαντικές δημόσιες επιχειρήσεις στον τομέα της αγροτικής βιομηχανίας;

Αχυράνθρωποι…

Τις απαντήσεις δίνει ο πρώην πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργαζόμενων στην ΕΒΖ στη Βόρεια Ελλάδα, Μανόλης Λαγογιάννης. «Σκόπιμα απαξίωσαν τα μέλη του δ.σ. της Αγροτικής Τράπεζας την ΕΒΖ. Η Αγροτική Τράπεζα δεν είναι η μάνα, αλλά η κακιά μητριά της ΕΒΖ, μιας κερδοφόρας βιομηχανίας μέχρι και φέτος. Οι εκάστοτε κυβερνήσεις τοποθέτησαν αχυράνθρωπους τους, υποψήφιους βουλευτές που ποτέ δεν εξελέγησαν και δεν μπορούσαν να διευθύνουν ούτε ένα νηπιαγωγείο, να διοικήσουν μια ισχυρή βιομηχανία και εκείνοι τί έκαναν; Κατάφεραν και απαξίωσαν τη βιομηχανία, έκαναν μόνο ότι τους έλεγαν τα αφεντικά τους στην Αγροτική Τράπεζα και τώρα οι άνθρωποι που οδήγησαν στην πτώση την ΕΒΖ θέλουν να την ξεπουλήσουν σε πολύ μικρότερη τιμή από την πραγματική αξία της λες και θα σωθούν με 20 ή 40 εκατομμύρια ευρώ».

Αυτό δήλωσε νωρίτερα σήμερα στην πρωινή ραδιοφωνική εκπομπή του Radio 1 Daniolipton στη συνέντευξη που παραχώρησε για το ποιοι ευθύνονται για το ξεπούλημα της ΕΒΖ ο κ. Λαγογιάννης. «Μόνο οι δύο μονάδες της ΕΒΖ στη βόρεια Σερβία κοστίζουν πάνω από 40 εκ. ευρώ», δήλωσε ο κ. Λαγογιάννης, ο οποίος τόνισε ότι «για την κατάσταση ευθύνονται οι διοικούντες στην Αγροτική Τράπεζα», ενώ επέρριψε ευθύνες και στην ελληνική κυβέρνηση διότι δεν φρόντισε να προστατέψει την βιομηχανία και τους τευτλοπαραγωγούς και να υπερασπιστεί το δικαίωμά τους να παράγουν μεγάλες ποσότητες τεύτλων για να αυξηθεί και η παραγωγή ζάχαρης καθώς και οι εξαγωγές ζάχαρης σε άλλες χώρες.

Η ποσόστωση που επιβλήθηκε από την ΕΕ το 2006 οδήγησε στη δραστική αναγκαστική, σύμφωνα με το κοινοτικό δίκαιο, μείωση της παραγωγής ζαχαρότευτλων. Ετσι, η ΕΒΖ ζήτησε ένα δάνειο από την Αγροτική Τράπεζα και εκείνη φρόντισε να επιβάλλει επιτόκιο-μαμούθ 11,5% -ποσοστό πρωτοφανή για τα ελληνικά δεδομένα- για κερδοσκοπίσει σε βάρος της θυγατρικής της εταιρίας και ουσιαστικά σε βάρος των Ελλήνων φορολογούμενων που από τα χρήματά τους εξαρτάται τόσο η λειτουργία της ΕΒΖ όσο και εκείνη της Αγροτικής Τράπεζας», δήλωσε ο κ. Λαγογιάννης.

…αφού τη φέσωσαν, τη δίνουν όσο!

Ολο το δ.σ. της ΕΒΖ αποτελείται από ανθρώπους της Αγροτικής Τράπεζας, ενώ θα έπρεπε να αποτελείται, όπως παλιά, και από εργαζόμενους και από παραγωγούς ζαχαρότευτλων με αποτέλεσμα ακόμη και για ένα στιλό να ζητεί άδεια το δ.σ. της ΕΒΖ από την τράπεζα. Η κυβέρνηση θα έπρεπε να προχωρούσε σε μια σωστή διαχείριση της βιομηχανίας που έχει περιθώρια αύξησης παραγωγής και εξαγωγών, γεγονός που θα υποστηριχθεί και από την τάση επιστροφής Ελλήνων από τις πόλεις στα χωριά, αλλά οι κυβερνώντες δεν βλέπουν πέρα από τη μύτη τους και κυβερνούν μόνο για να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα των τραπεζών και των υμετέρων.

Η αντιπολίτευση μας στηρίζει αλλά δυστυχώς η κυβέρνηση είναι εκείνη που αποφασίζει και η κυβέρνηση αποφάσισε το ξεπούλημα της ΕΒΖ.

Αν ξεπουληθεί η βιομηχανία ζάχαρης, τα αεροδρόμια, τα λιμάνια, οι εταιρίες ύδρευσης, η ΔΕΗ, η ΣΕΚΑΠ, η γαλακτοκομική εταιρία Δωδώνη τί θα απομείνει; Θα διαρραγεί ο κοινωνικός ιστός της χώρας» προειδοποιεί ο κ. Λαγογιάννης. «Η κυβέρνηση δεν διασφαλίζει ούτε καν αν θα δουλεύουν μόνο Ελληνες στη βιομηχανία, αν θα δέχεται ως πρώτη ύλη μόνο παραγωγή από τους τευτλοπαραγωγούς της Ελλάδας και αν θα συνεχίσουν να λειτουργούν όλες οι μονάδες της», τονίζει ο κ. Λαγογιάννης.

«Για 40 χρόνια που δούλεψα στην ΕΒΖ, ελάχιστες φορές απεργήσαμε μετρημένες στα δάχτυλα των δύο χεριών», προσθέτει ο ίδιος «διότι οι εργαζόμενοι δούλευαν για το καλό της εταιρίας και κέρδιζαν και εκείνοι από την ανάπτυξή της, αλλά σήμερα οι μόνοι που κερδίζουν είναι τα μέλη του δ.σ. με τα μηνιάτικα των πολλών χιλιάδων ευρώ και δεν τους νοιάζει τί θα απογίνουν τόσοι άνθρωποι που εξαρτώνται από την ΕΒΖ», συμπληρώνει.

Η άλλη πλευρά

Στην αντίπερα όχθη, όμως υπάρχουν και ορισμένοι εργαζόμενοι που δεν επικρίνουν την πώληση της εταιρίας και αντιδρούν στις κινητοποιήσεις. «Ετσι όπως είναι τώρα η εταιρία δεν μπορεί να συνεχίσει», δήλωσε χτες στο Radio 1 Daniolipton ο Μάκης Γκούνταντζης, πρόεδρος σωματείου εργοδηγών στο εργοστάσιο της ΕΛΒΙΖ στην Αλεξάνδρεια. «Ποιος σας είπε ότι η εξαγορά της ΕΛΒΙΖ είναι εις βάρος των εργαζομένων. Κανείς μας δεν ξέρει τί θα γίνει, αλλά δεν συμφωνώ με τις κινητοποιήσεις και οι καλοί εργαζόμενοι δεν έχουν να χάσουν τίποτα», δήλωσε ο κ. Γκούνταντζης.

Πάντως, η εμπειρία από την Αργεντινή που χρεοκόπησε το 2001 ακριβώς λόγω της ίδιας πολιτικής που ακολούθησαν οι κυβερνήσεις της κατ’ εντολή του ΔΝΤ, δηλαδή το ξεπούλημα δημοσίων εταιριών και εκτάσεων έναντι πινακίου φακής, οδήγησε σε λαϊκή επανάσταση και σήμερα μετά από την αποτίναξη των δεσμών του ΔΝΤ η υπό σοσιαλιστική ηγεσία Αργεντινή επιστρέφει στην ανάπτυξη και στην οικονομική ομαλότητα, καθώς το σχέδιο του ΔΝΤ και των εκεί υπαλλήλων του δεν πέρασε.

Ο Σύλλογος Δανειοληπτών και Προστασίας Καταναλωτών Βορείου Ελλάδος στέκεται στο πλευρό των εργαζόμενων που αγωνίζονται ενάντια στα αδηφάγα golden boys της Αγροτικής Τράπεζας και ενάντια στο ξεπούλημα της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης. 

 

Τμήμα Ειδήσεων Radio 1 Daniolipton