Σφήνα Σόιμπλε για τον έλεγχο των τραπεζών

Οι δανειστές θέλουν να τις πουλήσουν σε μεγάλους ευρωπαϊκούς ομίλους ώστε να πάρουν πίσω τα λεφτά που έβαλαν για την ανακεφαλαιοποίηση.

 

Συγκρατημένη αισιοδοξία για το ύψος των κεφαλαιακών αναγκών που θα προκύψουν από τα stress tests αλλά και προβληματισμός για τις νομοθετικές εκκρεμότητες και το ασφυκτικό χρονοδιάγραμμα των επικείμενων αυξήσεων κεφαλαίου επικρατούν στις διοικήσεις των τεσσάρων συστημικών ομίλων που βλέπουν τη μάχη για τον έλεγχο των τραπεζών να φουντώνει να πάλι.

Πιέσεις των πιστωτών

Οι τραπεζίτες γνωρίζουν πολύ καλά ότι επιτυχής ολοκλήρωση της ανακεφαλαιοποίησης δεν σημαίνει ότι τελειώνει το παιχνίδι που παίζεται ανάμεσα σε μετόχους, πιστωτές και Δημόσιο για τον έλεγχο των τραπεζών. «Δεν είναι ότι βρήκαμε τα λεφτά και καθαρίσαμε»αναφέρει κορυφαίος τραπεζίτης.

Σύμφωνα με κοινοτικές πληροφορίες, οι Ευρωπαίοι και ιδιαίτερα το Βερολίνο και οΒόλφγκανγκ Σόιμπλε πιέζουν προς την κατεύθυνση το ΤΧΣ να ενταχθεί στο νέο ταμείο που θα δημιουργηθεί για την αξιοποίηση της περιουσίας του Δημοσίου και το οποίο θα αντικαταστήσει το ΤΑΙΠΕΔ. Με τον τρόπο αυτόν επιχειρούν να ελέγξουν τις τράπεζες ώστε σε δεύτερο χρόνο να προχωρήσουν στην πώλησή τους σε μεγάλους ευρωπαϊκούς ομίλους και έτσι να πάρουν πίσω τα λεφτά που έβαλαν για την ανακεφαλαιοποίησή τους. Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, οι Ευρωπαίοι θεωρούν ότι οι τράπεζες είναι το βασικό περιουσιακό στοιχείο της χώρας που θα μπορούσε να εκποιηθεί εύκολα και να αποφέρει κέρδη. Ανάλογα λοιπόν με την αρχιτεκτονική του νέου ταμείου, όποιος ελέγχει το ταμείο θα ελέγχει και τις τράπεζες.  

Επιπλέον το νέο πλαίσιο διακυβέρνησης των τραπεζών που θα περιλαμβάνεται στο νομοσχέδιο για την ανακεφαλαιοποίηση προβλέπει συγκεκριμένη διαδικασία για τον έλεγχο των διοικήσεων των τραπεζών. Σύμφωνα με αυτήν, το ΤΧΣ θα προσλάβει σύμβουλο ο οποίος θα προχωρήσει στην αξιολόγηση των μελών του διοικητικού συμβουλίου της κάθε τράπεζας. Επιπλέον θα διορίσει τρία νέα μέλη στο διοικητικό συμβούλιο της κάθε τράπεζας με συγκεκριμένες αρμοδιότητες στις δανειοδοτήσεις. «Σε έξι μήνες από σήμερα το τραπεζικό σύστημα θα είναι διαφορετικό, η ανθρωπογεωγραφία θα είναι διαφορετική και σε κάθε περίπτωση πιο ελεγχόμενο από την ΕΚΤ, με ό,τι σημαίνει αυτό» αναφέρουν οι ίδιες πηγές.

Οσον αφορά την ανακεφαλαιοποίηση με βάση τα στοιχεία που παρουσιάστηκαν στους εκπροσώπους των ελληνικών τραπεζών στη Φρανκφούρτη τις προηγούμενες ημέρες, εκτιμάται ότι το κεφαλαιακό έλλειμμα στο βασικό σενάριο της δοκιμασίας θα διαμορφωθεί γύρω στα 5 δισ. ευρώ. Οι πιο αισιόδοξες εκτιμήσεις κάνουν λόγο ακόμη και για ποσό κάτω από 5 δισ. ευρώ. Από την άλλη πλευρά, στο ακραίο σενάριο, οι τραπεζίτες, αξιολογώντας τις παρουσιάσεις που έχουν παρακολουθήσει, «βλέπουν» τις ανάγκες για άλλα 8-9 δισ. ευρώ, υπολογίζουν δηλαδή τον συνολικό λογαριασμό περί τα 13-14 δισ. ευρώ. 

 

«Εχουμε την αίσθηση ότι τα πράγματα είναι καλύτερα απ’ ό,τι ήταν πριν από δύο-τρεις εβδομάδες»αναφέρει κορυφαίο τραπεζικό στέλεχος. Τραπεζικές πηγές δεν απέκλειαν το ενδεχόμενο οι Ευρωπαίοι έστω και την τελευταία στιγμή να αυξήσουν τον λογαριασμό με στόχο να ελέγξουν τις τράπεζες. Σε κάθε περίπτωση, επισήμως οι κεφαλαιακές ανάγκες των τεσσάρων συστημικών ομίλων θα γίνουν γνωστές στο τέλος της τρέχουσας εβδομάδας.

Οι εκκρεμότητες

Ωστόσο, υπάρχουν ακόμη εκκρεμότητες όσον αφορά το νομικό πλαίσιο της ανακεφαλαιοποίησης, καθώς το σχετικό νομοσχέδιο που έπρεπε να είχε ψηφιστεί από τις 15 Οκτωβρίου αναμένεται να κατατεθεί στη Βουλή αύριο, Δευτέρα, ή το αργότερο την Τρίτη ώστε να έχει ψηφιστεί ως την Παρασκευή. Οι βασικές εκκρεμότητες σχετίζονται με το μίνιμουμ ποσοστό που θα διατηρήσει το Δημόσιο (μέσω του ΤΧΣ) στις τράπεζες και αν θα συμμετέχει στις αυξήσεις για την κάλυψη του δυσμενούς σεναρίου με κοινές μετοχές ή με μετατρέψιμες ομολογίες (CoCos).

 

Ειδικότερα, όσον αφορά το ποσοστό του Δημοσίου, θεωρητικά αν μια τράπεζα καλύψει με ιδιωτικά κεφάλαια το σύνολο της ανακεφαλαιοποίησης (βασικό και δυσμενές σενάριο), κάτι που εκτιμάται ότι είναι εφικτό για μια τράπεζα, τότε η συμμετοχή του ΤΧΣ θα εξανεμιστεί, με αποτέλεσμα να χάσει τα όποια δυνητικά οφέλη θα μπορούσε να έχει από μια μελλοντική άνοδο της τιμής της μετοχής και έτσι να μην έχει περιθώριο να ανακτήσει μέρος των κεφαλαίων που έβαλε σε προηγούμενες ανακεφαλαιοποιήσεις. Από την άλλη, αν η αύξηση γίνει με κοινές ή μετατρέψιμες ομολογίες σχετίζεται με τα δικαιώματα ψήφου του Δημοσίου καθώς οι μετατρέψιμες ομολογίες δεν έχουν ψήφο.

 

Επιπλέον, ανοιχτό παραμένει το ενδεχόμενο να «κουρευτούν» οι senior oμολογιούχοι.

 

Παπαϊωάννου Γιώργος, Μάρκου Αγης από ΤΟ ΒΗΜΑ