Δύσκολες μέρες περιμένουν τους δανειολήπτες από το δεύτερο εξάμηνο του 2016, σύμφωνα με τα σχέδια που καταστρώνουν οι τραπεζίτες για τα κόκκινα δάνεια.

 

Σκοπεύουν να ξεκινήσουν κατασχέσεις ακινήτων και πλειστηριασμούς, αμέσως μόλις εξαντληθούν όλα τα περιθώρια της διαδικασίας που προβλέπεται από τον Κώδικα Δεοντολογίας για τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια.

 

Όπως διαβάζουμε, οι τραπεζίτες έχουν ήδη έρθει σε άτυπη συμφωνία με την Τράπεζα της Ελλάδος και τον Ενιαίο Εποπτικό Μηχανισμό (SSM), ώστε να κινηθούν πολύ επιθετικά στις περιπτώσεις «στρατηγικών κακοπληρωτών» και «μη συνεργάσιμων δανειοληπτών».

 

Θα συνεχιστεί δηλαδή η απειλή των τραπεζών προς τους δανειολήπτες να δεχτούν τη λύση που τους προτείνουν για να ρυθμίσουν τα δάνειά τους, αλλιώς τα σπίτια τους θα πάνε στον πλειστηριασμό. Κι αν δεν την δεχτούν, τότε χαρακτηρίζονται «μη συνεργάσιμοι δανειολήπτες», οπότε θα δουν τις τράπεζες να τους αρπάζουν τα σπίτια και να τους πετάνε στο δρόμο. Σκοπός των τραπεζιτών, σύμφωνα με τα δημοσιεύματα, είναι να πεισθούν οι δανειολήπτες και να εξυπηρετήσουν τα δάνειά τους. Μόνο που δεν λογαριάζουν ότι αυτοί που δεν μπορούν να πληρώσουν τα δάνειά τους, πέρα από τους «στρατηγικούς κακοπληρωτές», είναι αυτοί που δεν μπορούν να τα πληρώσουν γιατί είτε είναι άνεργοι, είτε μειώθηκε αισθητά το εισόδημά τους, είτε έχουν υποστεί αλλεπάλληλες μειώσεις στις συντάξεις τους. Όσο κι αν οι τραπεζίτες θέλουν να πιέσουν, όπως λένε, τους δανειολήπτες, οι τελευταίοι δεν μπορούν να ανταποκριθούν επειδή εν μπορούν και όχι επειδή δεν θέλουν.

 

Στόχος βέβαια των τραπεζιτών είναι, όπως φέρεται να υποστηρίζουν, είναι οι «στρατηγικοί κακοπληρωτές». Αλλά αυτούς τους ξέρουν. Έχουν τις συμβάσεις τους και μπορούν να τους βρουν και να τους κυνηγήσουν με όλα τα μέσα που διαθέτουν. Πρόκειται για άτομα που έχουν πάρει δάνεια και, ενώ μπορούν, δεν τα πληρώνουν. Σύμφωνα δε με τις εκτιμήσεις τους, τα δάνεια των «στρατηγικών κακοπληρωτών» ανέρχονται 20 δις ευρώ. Το πρόβλημα είναι ότι, μόλις τελειώσουν με αυτούς, τότε θα στρέψουν το ενδιαφέρον και τα βέλη τους στους δανειολήπτες που δεν μπορούν να πληρώσουν τα δάνειά τους. Έτσι, μόλις τελειώσουν μ’αυτούς, θα εξελιχθεί η διαδικασία διαχείρισης των μη εξυπηρετούμενων δανείων, για να ξεχωρίσουν οι «συνεργάσιμοι» από τους «μη συνεργάσιμους» δανειολήπτες. Κι αυτό γιατί οι τραπεζίτες πιστεύουν πως στους «μη συνεργάσιμους δανειολήπτες» κρύβεται ένα μεγάλο ποσοστό των δανείων που μπορούν να ανακτηθούν, καθώς εκείνοι που πραγματικά δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους, δεν έχουν κανένα λόγο να μην έρθουν σε επαφή και συνεννόηση με την τράπεζα.

Αλλά πώς μπορεί ένας δανειολήπτης που δεν μπορεί να πληρώσει το δάνειό του, να έρθει σε επαφή και μάλιστα και σε συνεννόηση με τη τράπεζα, όταν οι απαιτήσεις των τραπεζών είναι εξωπραγματικές και στις περισσότερες περιπτώσεις ζητούν ως δόση πάνω τα 2/3 του μηνιαίου εισοδήματος των δανειοληπτών; Και πέραν αυτού, οι προτάσεις που κάνουν ως λύσεις στους δανειολήπτες, κρύβουν παγίδες από τις οποίες οι δανειολήπτες είναι δύσκολο, έως αδύνατο, να ξεφύγουν.

 

Το καλό πρόσωπο των τραπεζιτών, δεν είναι τίποτ’ άλλο από στυγνός εκβιασμός για τους αδύναμους να αντιδράσουν δανειολήπτες, οι οποίοι παραμένουν μόνοι τους απέναντι στις τράπεζες και στα distress funds, χωρίς ουσιαστικά να έχουν καμία απολύτως πραγματική προστασία από το ελληνικό κράτος, που το μόνο που κάνει είναι να διευκολύνει τους τραπεζίτες και τα distress funds να αρπάξουν τα σπίτια των δανειοληπτών.

 

danioliptes.gr

Δύσκολες μέρες περιμένουν τους δανειολήπτες από το δεύτερο εξάμηνο του 2016, σύμφωνα με τα σχέδια που καταστρώνουν οι τραπεζίτες για τα κόκκινα δάνεια. Σκοπεύουν να ξεκινήσουν κατασχέσεις ακινήτων και πλειστηριασμούς, αμέσως μόλις εξαντληθούν όλα τα περιθώρια της διαδικασίας που προβλέπεται από τον Κώδικα Δεοντολογίας για τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια. Όπως διαβάζουμε, οι τραπεζίτες έχουν ήδη έρθει σε άτυπη συμφωνία με την Τράπεζα της Ελλάδος και τον Ενιαίο Εποπτικό Μηχανισμό (SSM), ώστε να κινηθούν πολύ επιθετικά στις περιπτώσεις «στρατηγικών κακοπληρωτών» και «μη συνεργάσιμων δανειοληπτών».
Θα συνεχιστεί δηλαδή η απειλή των τραπεζών προς τους δανειολήπτες να δεχτούν τη λύση που τους προτείνουν για να ρυθμίσουν τα δάνειά τους, αλλιώς τα σπίτια τους θα πάνε στον πλειστηριασμό. Κι αν δεν την δεχτούν, τότε χαρακτηρίζονται «μη συνεργάσιμοι δανειολήπτες», οπότε θα δουν τις τράπεζες να τους αρπάζουν τα σπίτια και να τους πετάνε στο δρόμο. Σκοπός των τραπεζιτών, σύμφωνα με τα δημοσιεύματα, είναι να πεισθούν οι δανειολήπτες και να εξυπηρετήσουν τα δάνειά τους. Μόνο που δεν λογαριάζουν ότι αυτοί που δεν μπορούν να πληρώσουν τα δάνειά τους, πέρα από τους «στρατηγικούς κακοπληρωτές», είναι αυτοί που δεν μπορούν να τα πληρώσουν γιατί είτε είναι άνεργοι, είτε μειώθηκε αισθητά το εισόδημά τους, είτε έχουν υποστεί αλλεπάλληλες μειώσεις στις συντάξεις τους. Όσο κι αν οι τραπεζίτες θέλουν να πιέσουν, όπως λένε, τους δανειολήπτες, οι τελευταίοι δεν μπορούν να ανταποκριθούν επειδή εν μπορούν και όχι επειδή δεν θέλουν. 
Στόχος βέβαια των τραπεζιτών είναι, όπως φέρεται να υποστηρίζουν, είναι οι «στρατηγικοί κακοπληρωτές». Αλλά αυτούς τους ξέρουν. Έχουν τις συμβάσεις τους και μπορούν να τους βρουν και να τους κυνηγήσουν με όλα τα μέσα που διαθέτουν. Πρόκειται για άτομα που έχουν πάρει δάνεια και, ενώ μπορούν, δεν τα πληρώνουν. Σύμφωνα δε με τις εκτιμήσεις τους, τα δάνεια των «στρατηγικών κακοπληρωτών» ανέρχονται 20 δις ευρώ. Το πρόβλημα είναι ότι, μόλις τελειώσουν με αυτούς, τότε θα στρέψουν το ενδιαφέρον και τα βέλη τους στους δανειολήπτες που δεν μπορούν να πληρώσουν τα δάνειά τους. Έτσι, μόλις τελειώσουν μ’αυτούς, θα εξελιχθεί η διαδικασία διαχείρισης των μη εξυπηρετούμενων δανείων, για να ξεχωρίσουν οι «συνεργάσιμοι» από τους «μη συνεργάσιμους» δανειολήπτες. Κι αυτό γιατί οι τραπεζίτες πιστεύουν πως στους «μη συνεργάσιμους δανειολήπτες» κρύβεται ένα μεγάλο ποσοστό των δανείων που μπορούν να ανακτηθούν, καθώς εκείνοι που πραγματικά δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους, δεν έχουν κανένα λόγο να μην έρθουν σε επαφή και συνεννόηση με την τράπεζα.
Αλλά πώς μπορεί ένας δανειολήπτης που δεν μπορεί να πληρώσει το δάνειό του, να έρθει σε επαφή και μάλιστα και σε συνεννόηση με τη τράπεζα, όταν οι απαιτήσεις των τραπεζών είναι εξωπραγματικές και στις περισσότερες περιπτώσεις ζητούν ως δόση πάνω τα 2/3 του μηνιαίου εισοδήματος των δανειοληπτών; Και πέραν αυτού, οι προτάσεις που κάνουν ως λύσεις στους δανειολήπτες, κρύβουν παγίδες από τις οποίες οι δανειολήπτες είναι δύσκολο, έως αδύνατο, να ξεφύγουν. 
Το καλό πρόσωπο των τραπεζιτών, δεν είναι τίποτ’ άλλο από στυγνός εκβιασμός για τους αδύναμους να αντιδράσουν δανειολήπτες, οι οποίοι παραμένουν μόνοι τους απέναντι στις τράπεζες και στα distress funds, χωρίς ουσιαστικά να έχουν καμία απολύτως πραγματική προστασία από το ελληνικό κράτος, που το μόνο που κάνει είναι να διευκολύνει τους τραπεζίτες και τα distress funds να αρπάξουν τα σπίτια των δανειοληπτών. 

 

Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.